648 COEMETERII

Quod semper contingit, quando inveteratis atque rationabilibus consuetudinibus lex quaevis adversetur. Fortius enim mores po- pulorum regi solent longaevis consuetudinibus, quas mores iidem constituunt, quam lege scripta, nisi multa vigilantia auctoritatis vel vis accedat. Unde in pluribus dioecesibus Pontificiae Ditionis horum coemeteriorum erectio locum habere non potuit ; atque in ipsa Urbe nonnisi multos post annos publicum coeptum est.

Paucis abhinc annis Episcopus suffraganeus urbis N, auditis Parochis, nec non eiusdem Urbis Municipio, decreta coemeterii publici erectione, regulas ad iura funerum moderanda constituit. In eiusmodi regulis articulus primus decernebat: « omnes accolas « urbis N et^pagorum adiacentium tumulandos esse in publico «coemeterio. . .» Articulus secundus: «exemptos esse ab hac « lege Vicarium Episcopi generalem, et Delegatum Pontificium « pro negotiis provinciae praeter maioris dignitatis personas in « Statuto Romano privilegiatis et possessores omnium sepulcro- « rum suae gentis vel familiae, cum limitatione tamen, ut dictae « sepulturae non possint concedi, acquiri, donari, legari, alienari « quovis modo, vel transire ex una in alteram familiam, ex una « alteram personam sine expresssa venia Emi Episcopi ».

Articulus quartus decernebat: « Ad compensandas paroeciales « ecclesias ob amissionem emolumentorum, prohibitas esse exe- « qutas, praesente cadavere, in aliis ecclesiis; atque omnia prima « funera in ecclesia paroeciali peragi debere, quamquam defun- « ctus sepulcrum gentilitium vel familiare habeat, in quo heredes « eum tumulari velint, et quamquam ipse defunctus addictus « fuerit Capitulis vel ecclesiis Collegiatis; atque ita, ut post ce- « lebrationem funerum in ecclesia paroeciali, et non antea, possit « defunctus transferri in ecclesiam gentilitii sepulcri ut ibi se- « peliatur propriae 'familiae impensis ; neque eadem ecclesia tu- « mulans ullum ius habeat ad emolumenta funebria neque ad «peractum funus; sed solum ad taxam sepulturae, ad formam « synodi dioecesanae, ab heredibus solvendam. Quod si peragi « exsequiae velint, cadavere exposito in ecclesia tumulante, id « peragi debere sine ullo praeiudicio ecclesiae paroecialis, cui « ideoque debeatur cera omnis, et omnia et singula emolumenta, « excepta sepulturae taxa ut supra ».

Cathedrale Capitulum, quum eiusmodi regulas cognovisset, in Comitiis capitularibus habitis die 20 Augusti 1867, animadver-