648 LITTERAE ENCYCLICAE

omnis potestas in caelo et in terra (1). Si Christo data potestas omnis , necessario consequi tur , imperium eius s u m m u m e s s e oportere, absolutum, arbitrio null ius o b n o x i u m , nihil ut ei sit nec par nec simile : cumque data sit in caelo et in terra, debet sibi habere cae lum terrasque parentia. Re autem vera ius istud singulare sibique proprium exercuit, iuss is nimirum Apostol is evulgare doctrinam suam, congregare homines in u n u m corpus Ecclesiae per lavacrum salutis, l eges denique i m p o n e r e , quas recusare sine salutis sempiternae discrimine n e m o posset .

N e q u e tamen sunt in hoc omnia. Imperat Christus non iure tantum nativo, quippe Dei Unigenitus, s ed etiam quaesito. Ipse enim eripuit nos de potestate tenebrarum (2), idemque dedit redemptionem semetipsum pro omnibus (3). Ei ergo facti sunt populus acquisitionis (4) non so lum et catholici et quotquot christianum baptisma rite accepere, sed homines singuli et uni- versi. Quam in rem apte A u g u s t i n u s : quaeritis, inquit, quid emeriti Videte quid dederit, et invenietis quid emerit. Sanguis Christi pretium est. Tanti quid valet?, quid, nisi totus mundus? quid, nisi omnes gentes? Pro toto dedit, quantum dedit (5).

Cur autem ipsi infideles potestate dominatuque Iesu Christi teneantur, c a u s s a m sanctus T h o m a s rationemque, edisserendo, docet. Cum enim de iudiciali e ius potestate quaesisset, n u m ad homines porrigatur universos , aff irmassetque, iudiciaria pote- stas consequitur potestatem regiam, plane concludit: Christo omnia sunt subiecta quantum ad potestatem, etsi nondum sunt ei subiecta quantum ad executionem potestatis (6). Quae Christi potestas et imperium in homines exercetur per veritatem, per iustitiam, m a x i m e per caritatem.

V e r u m ad istud potestatis dominationisque suae fundamen- tum duplex benigne ipse sinit ut accedat a nobis, si libet, de- votio voluntaria. Porro Iesus Christus, Deus idem ac Redem- ptor, o m n i u m est rerum cumulata perfectaque possess ione lo- cuples : n o s autem adeo inopes atque egentes ut, quo e u m mu- nerari liceat, de nostro quidem suppetat nihil. Sed tamen pro

(1) Matth. XXVIII, 18. (2) Coloss. I, 13. (3) 1. Tim. II, 6. (4) I. Petr. II, 9. (5) Tract. 120. in Ioan. (6) 3. p. q. 39. a. 4.