ET INSTITUTIONIS. 649

rem edisserit : « Laurentius, quamvis per medium foeminarum » descendens, est in illa inclusus et contemplatus, cum in hac » indifferenti materia, sive attenta canonica aequitate, sive no- » vissimo authenticarum iure perspecto, appellatione familiae » tam agnati , quam cognati indiscriminatim comprehendantur.» Cui consonat quae docet Pitonius de controv. patron, alleg. 75 n. 6, contendens verba illa, de domo, de agnatione, esse intelli- genda demonstrative non taxative « quatenus stant demonstra- » tive ad sanguinem praedilectum, idest agnatos, incipiendo ab » i l l is , volendo eos praeferri omnibus aliis ; non autem stant » taxat ive, ita ut illis extinctis voluerit (Fundator) posse prae- » sentari extraneos ad exclusionem cognatorum, cum praesum- » pta voluntas adsistat ad favorem continuationis sanguinis, qui » idem est in agnato et in cognato, neque ratio agnationis m i - » litat in iuspatronatus passivo, et si etiam militarci, operare- » tur donec extant agnati, non autem per posterius in eorum » defectu, quod esset odium suorum consanguineorum neutiquam » praesumendum. »

Ex quo celebrem Fulgosii doctrinam in foro receptam, quae ita se habet: «Sub vocabulo descendentium masculorum com- » prehenduntur etiam masculi ex foeminis, cum ipsi etiam de- » scendentes sint masculi; ideoque militet ad eorum favorem ipsa- » met vocabuli significatio ac proprietas. Quamobrem ad exclu- id dendos masculos ex foeminis requiruntur demonstrationes c l a - » rae atque perspicuae, quaeque in alium sensum detorqueri » minime possint. >

Confirmabat autem Antonius expositam doctrinam in prae- senti themate per observantiam, aperte ostendens, ita intelle- ctam esse legem fundationis usque in praesens, enarrans non- nullas praesentationes ad eum Canonicatum factas et iudiciali sententia in contentione partium confirmatas, ob eam rationem, quia praesentati de dictis familiis iudicati fuerant passive vocati.

Haec quidem adversus Sacerdotem Aloisium disputavit An- tonius: pauca vero adversus Mansuetum adhuc decennem. Satis enim sibi fuit animadvertere, Fundatorem vocasse descendentes quin adderet agnatos seu semiagnalos: atque id unum enixe vo- luisse, ut in concursu plurium descendentium praelatio daretur seniori: ipsum autem Mansuetum aetate minimum esse.