First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Printed in the United States of America
Litterae Apostolicae quibus Hierarchia Episcopalis in Iaponia constituitur.
•268 MCIEN. Huius consilii executionem cuidam P. Vigon ordinis mi-
324 EX A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S
E X A C T I S C O N S I S T O R I A L I B U S 325
¡558 DERTUSEN. RESOLUTIO. S. Congregatio Episcoporum et Regularium,
S. G. SUPER STATU REGULARIUM 567
E X ' S . C. INQUISITIONIS 575
EX S. G. DE P R O P A G A N D A F I D E 623
624 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
GANTONIS TICINI SEU LUGANEN. 671
672 GANTONIS TICINI SEU LÜGANEN.
CÀNTONIS TICINI SEU LUGANEN. 673
EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE 68í> Id autem eo alacriori -animo mihi praestandum suscipio,
686 EX S. C. DE PROPAGANDA FIDE
7 1 6 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
L E O P O L I E N . S E U PRESMILIENSI. 717
718 LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 719
720 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PREMISLIEN. 721
722 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 723
724 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 725
726 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 727
728 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 729
730 LEOPOLIEN. SEL' PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 73 i
732 LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN.
LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 733
LITTERAE 649
quatenus Religionem spectat, quod est maxime omnium bonum reverentia dignum, immolandi.
Prae hisce adeo pravis cupiditatibus, prae ceteris majis, quae in Ecclesiae Galliaeque iacturam inde scatent, quaeque in dies peiora ac graviora fiunt, silentium nostrum (aiunt) coram Deo et hominibus reos Nos reddidit. Visi sumus filiorum n o - strorum, cuiusmodi nimirum sunt omnes Galliae Catholici, lu- ctum atque angores siccis oculis contemplari. Sparsum praeter- ea in vulgus studiose fuit, religiosas, morales, civilesque rui- nas istic ab impiarum Sectarum tyrannide congestas, approba- tione, aut saltem tolerantia, dignas a Nobis existimari. Nobis in- super exprobratum fuit, omnes istos per quam strenuos Gallos, qui in hisce publicis calamitatibus, nimio plus quam alias, prae- sidio indigent, Nos consilio et ope destitutos reliquisse.
Nos demum Clero praesertim favere atque animos addere debuisse; cui contra proprii, quo fungitur, muneris naturami, silentium in ipso sacri Ministerii exercitio, dum iuxta Evange- lium Christianis civilibusque officiis fidelitatem atque observan- tiam exhibendam e suggestu in Templis praedicat, indicere ad- versarii vellent.
Ceterum nonne semper Nobis est urgens loquendi obli- gatio, quidquid inde eveniat, quoniam divinum ius nostrum do- cendi, exhortando monendi, magna contentione adseritur, con- tra eos, qui falso distinctionis obtentu Religionem inter ac Re- gni seu Reipublicae ius, eiusdem divini nostri iuris universali- tatem circumscribere velint?
En igitur quod Nos motu omnino proprio, ut aiunt, et plena cum causae cognitione ad vocem attollendam induxit; nec eam unquam attollere desistemus, quoties id Nobis opportunum vi- debitur, fore sperantes, ut veritas ipsa per se ad eorum animos, qui cum aliquo fortasse bonae fidei residuo ipsi resistunt, sibi viam patefaciat. Quoniam vero mala quae hic recensemus, non ad Catholicos solummodo spectant, sed et cordatos quosvis re- ctosque viros aeque percellunt, proinde ad istos etiam Episto- lam nostram Encyclicam direximus, ut omnes Galliam in de- clivi, quod eam ad abyssum procul !dubio tra ducit, sistere fe- stinent. Atqui hi conatus omnino steriles évadent, si sociorum vires animorum coniunctio et concordia deficiant quando prae- cipuus scopus obtinendus agitur, qui quidem est Religionis: eo quippe omnes honesti probique homines, omnes sinceri huma-