650 COLONIEN.

illicita (utrumque enim etiam in dubio secundo accuratius vi- detur distinguendum) capiti « Tametsi » Concilii Tridentini forte contraria, fiat legitima ; cum solius Romani Pontificis sit ius commune atque speciatim ius Tridentinum immutare. Verum etiamsi de sola interpretatione capitis « Tametsi » agatur, quae pariter Sedi Apostolicae est reservata et per S. C. C. exercenda, atque Emi Patres existiment, neque validitatem neque liceitatem praxis commemoratae esse reprobandam, tamen propter alias rationes SSmo Domino supplicatio proponi potest, ut speciali ratione decisionem approbare dignetur. Atque imprimis id fieri potest ad maiorem decisionis solemnitatem, quemadmodum ac- cidit in alia interpretatione cap. « Tametsi » quondam sub Ur- bano VIII, pariter ad instantiam alicuius xArchiepiscopi Colo- niensis a S. C. C. data, ut refert Benedict. XIV in Epistola « Paucis abhinc » 19 Mart. 1758 atque in opere de synodo dioec, lib. XIII, cap. 4, n. 10. Praeterea interpretatio danda non est, fortasse, pura interpretatio, sed admixtum habetstatutum. Qua ratione De Angelis, Praelect. iur. can. lib. IV, tit, 4, n. 9, 10, rescriptum S. C. C. de relatione inter matrimonium civile et im- pedimentum publicae honestatis cl. 13 Martii 1879 datum atque a SSmo Domino d. 17 eiusdem mensis confirmatum vocat « de- clarationem cum decreto, » quod SSmus Dominus : « Declarat atque statuit. » Denique ut vitetur confusio atque arbitraria ex- tensio declarationis etiam favorabilis valori praxis Coloniensis et Aquisgranensis, adiungi posset non solum determinatus mo- dus, quo praxis illa possit et debeat exerceri, sed simul prohi- beri posset extensio talis declarationis ad alias regiones sine interventione Sedis Apostolicae, quemadmodum cautum est quoad declarationem Benedicti XIV, pro Hollandia die 4 No- vembris 1741. Quare quamvis de nullitate praxis allegatae in casu forte solida, dubia non existant, tamen supplicatio SSmo Domino, ut approbationem concedere dignetur, sub alio respectu poterit esse necessaria vel saltem utilis. Cfr. quoque approba- tionem a SSmo Domino datam decisioni S. C. C, qua ni refert Fagnan. comment, lib. IV, tit. 3, cap. 3, num. 33.

EXAMEN RATIONUM CONTRA VALIDITATEM PRAXIS IN CASU PROLA- TARUM. In animadversionibus praeviis satis demonstratum esse videtur, certa argumenta requiri, ut praxis, de qua quaeritur, invalida dici possit. At rationes, quae in fol. p. 7. sq., contra va-