COLONIEN. 6§5

Fincata. Hinc S. C. C. potius videtur adoptasse illam sententiam, quam iam tenuerunt Sánchez, De s. matr. sacramento lib. III. disp. 36, Barbosa, Collectanea doctorum in cit. cap. Tametsi n. 118, aliique velut Fillucius, Hurtado, sci. validam esse assistentiam sacerdotis delegati, quo petente vel petitionis conscio a proprio parocho delegatio concessa sit, quamvis notitia concessionis ad sacerdotem delegatum nondum pervenerit. Neque omittenda est doctrina a Sánchez 1. c. n. 3 tradita, omnino non requiri scien- tiam concessionis ad valorem actus in privilegiato, si concessio per modum statuti vel constitutionis, non per simplex rescri- ptum facta sit. Atque haec quidem ad superabundantiam sint dicta. Quo iure enim dici possit, parochos illos Colonienses vel Aquisgranenses laborare ignorantia suae delegationis, equidem plane non intelligo.

Profecto non potest allegari ignorantia iuris. Nam sicut iudex ecclesiasticus debet scire ius commune atque ius in universa sua dioecesi receptum, ita parochus debet cognoscere ius, quo parochiae sui territorii reguntur. Iam vero deputatio parocho- rum in casu fundatur solemni quadam conventione, ordinatione et statuto Ordinarii, cui inserta fuit potestas subdelegandi. Quo- modo talem actum solemnem parochi ignorare possunt? Merito ipsis opponeretur R. I. 13 in Sexto: «Ignorantia facti, non iuris excusat. » Neque supponi potest ignorantia huius statuti in fide- libus. Agitur enim de actu quodam publico et notorio conven- tionis et statuti, quod frequenter in praxi applicatur atque probe sciunt fideles, a multis annis nunquam matrimonium fuisse ut invalidum impugnatum, eo quod sponsi, translato iam domici- lio in novam parochiam, in parochia antiqua matrimonium ce- lebrarint parochosque sine praevio rigoroso examine assisten- tiam praebere vident.

Praeterea ne facti quidem allegari valet ignorantia. Etenim ut patet ex specie facti, non disceptatur de consuetudine qua- licunque, sed de consuetudine coloniensi et aquisgranensi. At ibidem delegatio non conceditur ad assistentiam in matrimoniis sponsorum, qui plane sunt ignoti parochis atque ex omnibus mundi partibus in illas civitates confluentes, sed tantum pro illis sponsis, qui in parochia ista hucusque habitarunt atque parochis non raro a multis annis noti sunt, qui personaliter a parocho forte vix duabus hebdomadis ante celebrationem matrimonii, cum ipsius adhuc essent subditi, proclamationem bannorum.