416

lata censura renovata non fuerit,

nulla profecto hic poena teneretur

post constitutionem Apostolicae Se-

dis; etenim inhabilitas exercendi

ordines in eos lata esset qui eos bona

fide a simoniacis recepissent.

Et cum in lege odiosa versemur,

eiusmodi dispositio non esset ex-

tendenda ad alios casus ; conse-

quenter neque ad praesumentes

recipere ordines a Simoniacis de-

claratis et manifestis, quamvis gra-

viori culpa obligentur.

At id alienum censeri debet a

legumlatorum mente qui sibi co-

haerentes et sunt et videri volunt.

Ergo cum hi nullo pacto legem re*

novarint in nequiores delinquentes,

universam legem abrogasse et no-

luisse poenae innocentiores subii-

cere censendi sunt.

Confitemur utique cum praestan-

tissimo Commentatore Patavino per

Constitutionem Apostolicae Sedis li-

mitatas fuisse censuras tantum, poe-

nas autem, inhabilitates etc. serva-

tas fuisse. At id intelligimus quando

poena, inhabilitas, privatio legum-

latorum menti non opponitur, ne-

que ex earum conservatione in-

cohaerentia aliqua sequitur, ut in

casu nostro, ni fallimur, sequeretur.

Apostolicae Sedis eiusmodi prohi-

bitio silentio praeterita fuerit.

Nos ad hanc alteram sententiam

defendendam aliis argumentis ad-

ducimur. Primo enim admodum

raro, nostro aevo , eiusmodi ordi-

nationes a Simoniacis , degradatis,

irregularibus, depositis Episcopis

contingere possunt, ut fere dica-

mus quod numquam contingant.

Adeo ut Pius Papa IX qui poenas

in reos Simoniae realis, et confi-

dentialis in beneficiis quibuslibet,

et in reos simoniae realis ob in-

gressum in religionem excommu-

nicationem innovavit, nullam tule-

rit contra reos Simoniae in confe-

rendis ordinibus. Ex qua omissio-

ne videri potest actum nunc esse,

ex legislatoris mente , de poenis

latis contra conferentes vel susci-

pientes ordines simoniace. Atque

idipsum de degradatis , deposi-

tis etc. dicatur. Sed hoc praeter-

misso , si nunc qui bona fide ab

excommunicato nominatim , vel

haeretico notorio etc. ordinem re-

ciperet lata poena, ante dispensa-

tionem teneretur, in peiori condi-

tione versaretur quam qui a simo-

niaco ordinem aliquem recipere

praesumeret. Cum enim in hunc