656 LITTERAE

et experti sumus quum afl Nos accederent, quispiam numquam, nemine prorsus excepto, visus est ambigere de doctrina ab ea tradita circa scholas in quibus catholicos pueros institui opor- tet. Una scilicet omnium sententia est negantium scholas p ro- bari posse neutras nempe religionis expertes, sed unanimiter confessionales asserunt (prout in regionibus evenit quas aca- tholicis permixti fideles incolunt), scholas nimirum in quibus pueri religionem rite docentur ab iis quos huic magisterio p a - res Episcopi agnoverint. Praestat itaque, Venerabiles Fratres, ut una cum ceteris Dioecesium Praesulibus regionis istius con- nitamini consiliis studiisque paribus ne pueri catholici eos ce- lebrent litterarios ludos in quibus religiosa' eorum institutio praetermittitur apertumque imminet mores pervertendi discri- men. Quare vehementer op tamus , prout vobis significatum est per sacrum Consilium christiano nomini propagando, ut in proximis Episcoporum conventibus sedulo deliberatis" de ratio- nibus ineundis quae huic fini assequendo potissime conferant Cupimus praeterea vos enixe contendere ut qui summae rei praesunt in civitatibus singulis, probe agnoscentes nihil esse ad salutem rei publicae religione praestantius, sapientium le - gum latione prospiciant, ut docendi ministerium, quod publicis sumptibus adeoque collatis etiam catholicorum opibus exerce- tur, nihil habeat quod eorum conscientiae officiât aut religio- nem offendat. Nobis enim persuasum est cives quoque vestros qui a Nobis dissident, pro ea qua praestant ingenii vi et pru- dentia, facile abiecturos suspiciones opinionesque Ecclesiae ca- tholicae infensas ultroque agnituros eius merita quae, ethnica barbarie per evangelii lumen depulsa, novam progenuit socie- tatem, christianarum virtutum decore omnique cultu humanitatis insignem. Hisce autem perspectis passurum esse enim istic pu- tamus, ut catholici parentes cogantur ea condere tuerique gy- mnasia et scholas, quibus uti nequeant ad filios suos instituendos. Interim eo reversi unde digressi sumus fore confidimus ut per- lectis litteris hisce Nostris, uil triste aut tetricum in animis ve- stris resideat quod iis vel levem nubeculam offundat. Certum imo Nobis est arctius in dies vos clevinctum iri perfectae cari- tatis nexibus cum ceteris Venerabilibus Fratribus, quos vobis- cum communis patriae nomen, pastoralis ministerii consortio et par in omnes benevolentia Nostra coniungit. Sit vobis cor unum et anima una, a "detisque concordia viribus pergite adla-