sae emittendae ad ingrediendum monasterium non compellerenlur mulieres invitae, ŝ d etiam aliis de causis. Id autem confirmatur ex quo Tridentini Patres coactionem permittant in casibus in iure ex-

ceptis; Inter hos casus autem et ille est ut compellatur ad ingressum Monasterii mulier adultera, quam maritus suscipere non vult, ut ibi perpetuam agat poenitentiam ; at praeter huiusmodi mulieres adul- teras aliae sunt certe quae ad /in- grediendum monasterium compelli possunt, quin tamen possint pro- fessionem religiosam emittere; at has Concilium non vult compelli; ergo non potuit excommunicatione percellere coactionem ad ingressum monasterii ea tantum intentione fa- ctam, ut mulier invila religiosam professionem emitteret.

Dicimus ergo Patres Tridentinus excommunicatione illos perculisse, qui avaritiae ex. gr. causa filias, sorores, consanguineasque *ad mo- nasterium ingrediendum cogunt, ut ita parcant rebus suis, earumque redditibus magis ditescant* tum il- los qui ad idipsum eas compellunt, ut domi ad lubitum lubricam vitam agere possint, quin piarum sororum, arelitarum etc. obiurgationes ferant; tum tutores illos qui virgines, qua- rum tutelam susceperunt, quarum- que accuratam educationem aliter gerere possunt, ad monasteria com- pellunt invitas, et ut de earum cura gerenda sese expédiant, et ut ad lu- bitum domi agant, vel alias ob causas.

2 7 3

Neque verum esse videtur, Tri- dentinus Patres in citato Capite prae oculis unice habuisse liberta- tem professionis religiosae; id enim falsum esse patet ex allegatis ra- tionibus, ex quibus apparet non unico religiosae professionis intuitu prohibuisse quominus mulieres quae- cumque invitae ad monasteria in- gredienda compellerentur ; patet etiam ex quo triplex actio distincta interdicatur, ingressus scilicet, ha- bitus susceptio, et professio religiosa,

quorum unum ex alio non sequitur; demum patet ex quo non unice libertas religiosae professionis in mulieribus invitis cavenda sit, sed etiam, et quidem maxime, quies monasterii, et sanctimonialium pie- tas. Constat enim, mulieres huius- modi in monasteriis conclusas nulla vel fere nulla pietate duci, linguam non caute custodire, in mundana esse effusas, ira maxime abripi, de- tractiones indulgere, aliisque quae praeterire decet; quin imo et illud contingit ut menlecaptae vel fere fiant; ita ut sanctimoniales vel scan- dalum sumant, vel quietem animi perdant, et aliquando etiam maxi- mo timore corripiantur. At patres Tridentini his certe incommodis consultum voluere; ergo dicendi non sunt unico libertatis religiosae professionis amore ductos cogentes mulieres invitas ad monasterium ingrediendum excommunicatione perculisse. S. Alphonsi sententiae qua de causa subscribentes; excom- municationem hanc et illum in-

18