MELEVITANA 663

dispositio urgere desinit, si iusta causa concurrat. Revera in Mechlinien. 25 Septembris 1847, cum a S. C. quaesitum fuisset sub num. 3 . : « An parochi ipsi S. Missae sacrifi- cium pro populo offerre debeant si legitima causa non im- pediantur, an vero per alium ex. gr. sacellanum aut pres- byterum advenam, huic officio satisfacere possint; » rescri- ptum fuit : « Affirmative ad primam partem, negative ad secundam, exceptio casu verae necessitatis et concurrente cau- sa canonica. » Quod pariter definitum fuerat in Viterbien. 3 Martii 1708 ad 2. dub. in Comen. 2 Maii 1720. in Sylvae Ducis diei 11 Martii 1843, ac recenter in Polica- stren. 14 Decembris 1872 ad 3. dub. Tota igitur quaestio ad id coarctari posse videretur, num causa ab archipresby- tero Farrugia allata inter canonicas sit accensenda. Porro ut ipse innuit, in celebri Constitutione Cum semper obla- tas § 17, Benedictus XIV iussit ut qui, praeter munus ca- nonici vel beneficiarii, in eadem vel in alia ecclesia curam parochialem exercent, debeant missam conventualem pro ec- clesiae benefactoribus in genere applicare, atque alterum sub- stituere qui ea ipsa die pro populo missam celebret et ap- plicet. Haec vero et in themate, cum pariter agatur de mis- sa conventuali vim exerere forsan dicendum esset, nec omni- no absonum videretur legis principium invocare quod « ubi eadem est ratio, eadem debeat esse iuris dispositio. » Insu- per animadvertendum est, quod licet missarum solemnium celebratio inter iura parochialia minime connumeretur, ta- men ex De Luca De parochis disc. 30, nec non ex pluri- bus S. C. C. resolutionibus erui, eam ad parochum specta- re quatenus ille sit rector ecclesiae. Mantuana Iurium pa- rochialium 3 Iulii 1676, Nullius seu Nonantulana 17 Fe- bruarii 1685, Bononien. 17 Novembris 1691, Regien. 5 Augusti 1719 etc. Unde argui posset, quod sicut parochi alium in applicatione missae pro populo substituere valent, ut onera sui canonicatus vel beneficii adimpleant, ita prohi- beri nequeunt ab eadem subrogatione, quoties munera rectori ecclesiae competentia exercere velint.