PARISIEN. 663

non erat, quia nec Hadrianus, nec Anna domicilium , vel quasi domicilium in eius parochia habebant. Quod attinet ad Hadrian um res evidens est.

Ad Annam vero quod attinet, contendit orator, ipsam pariter nec domicilium, nec quasi domicilium habuisse in parochia de Pointis-Inard. Quod revera actrix non habebat domicilium in parochia de Pointis-Inard, ita probat orator.

Compertum exploratumque in iure est, inquit patronus, ^ filios minores nullum aliud domicilium habere posse quam illud patris, vel matris, vel demum tutoris. Hoc princi- pium, ab antiquis et nostrae aetatis legum latoribus, com- muniter receptum fuit. Et ratio in patulo est. Filii enim minores, unam emdemque familiam cum parentibus consti- tuunt, ac proinde eosdem lares habent, eosdem penates. Domicilium autem pupilli apud tutorem nihil est aliud quam extensio et imitatio domicilii eiusdem pupilli apud parentes. Tutor enim in patris potestatem succedit, pupilli personam perficit, illum protegit atque tuetur.

« Tutela est enim, ut Servius definivit, ius ac potestas in capite libero ad tuendum eum qui se propter aetatem defendere nequit, iure civili data ac permissa. Tutores au- tem sunt qui eam vim ac potestatem habent ex qua re ipsa nomen coeperunt. Itaque appellantur tutores quasi tuitores et defensores ».

Quapropter, arguit patronus, velut filiusfamilias patris habet domicilium, ita et pupillus tutoris habet domicilium.

Unde liquet, ait orator, minores et pupillos non éman- cipâtes domicilium proprium habere non posse. Si enim mi- nor vel pupillus emancipatus fuerit, sui iuris fit, ac pro- inde domicilium proprium acquirere potest, conditionibus ad illud acquirendum necessariis recurrentibus. Cum autem, urget orator, pater, mater vel tutor in aliqua parochia ne- cessario residere debeant, consequitur ipsos (et cum ipsis mi- nores vel pupillos) domicilium habere in ea parochia in qua commorantur, dummodo animum habeant ibi perpetuo per- manendi. Quare domicilium canonice definitur « habitatio