666 EX S. G. CONCILII

aut aliquot annorum partem ». Haec notio, ait Gaspar ri , magis recepta erat, et certa omnino evasit ex epistola S. C. S. Officii 7 Iunii 1867 ad Episcopos Angliae et Foedera- torum Statuum Americae. De matr. n. 916.

Ex hac definitione eruitur quasi domicilium, non secus ac domicilium, duobus elementis acquiri, scilicet facto com- morationis in parochia et animo ibidem manendi per ma- iorem anni partem. Unum sine altero non sufficit, sed cum ambo concurrunt, quasi domicilium confestim acquiritur, quod instructio S. C. S. O. citata hisce terminis dici t : « Ex eo primum die, quo haec simul concurrunt, nimirum et huiusmodi animus et actualis habitatio, iudicandum est quasi domicilium acquisitum fuisse ».

Animus manendi, prosequitur advocatus, colligitur prae- cipue ex ratione commorationis, ex qua, pluribus saltem in casibus, manifestum apparet si quis manere debeat in aliquo loco per maiorem anni partem vel transitorie.

Iamvero, ait orator, puellae, quae conservatori um in- grediuntur educationis causa, protinus ibi acquirunt quasi domicilium, quia commoratio in domibus educationis usque ad novem vel decem menses perducitur, seu ad maiorem anni partem. Sed ibi non acquirunt domicilium, quia ani- mum non habent perpetuo manendi.

Anna igitur in conservatorio Sororum Monialium de Saint-Maur recepta, protinus ibi quasi domicilium acquisi- vit. Et quoniam ibi manere debebat per plures annos, idest usquedum educationis curriculum absolveret, huiusmodi quasi domicilium per se ipsum perpetuabatur, et nullimode feria- rum tempore interrumpebatur.

Iamvero ut quasi domicilium acquireret à Pointis-Inard necesse erat, iuxta patronum, ut Anna duabus conditioni- bus a iure quaesitis satisfaceret : scilicet ut ibi resideret, et intentionem haberet manendi per maiorem anni partem.

Per eos annos, qui matrimonium praecesserunt, inquit orator, haec intentio omnino impossibilis erat. Hoc evidens est, nam puella apud avum se conferebat feriarum tempore;