668 MELEVITANI

Quod vero attinet applicationum permutationem, licet quandoque non sit improbanda, non tamen idcirco .pro lubitu neri posse videretur, praesertim si voluntati piorum testa- torum sit derogandum. Id enim in utroque iure solemne est ut supremae voluntates ad unguem impleantur, cum publice expediat inania non fieri mortuorum iudicia, ut ait Rota, •decis. 153, n. 5 cor. Riminaldo. Neque facili negotio ad- mittendum est discrimen nullum interesse inter missam quae legitur et missam cum cantu celebratam ; nam, ut scribit Fagnanus Cap. Cum creatura. Be celebr. Miss. n. 9. « plus suffragii capit anima defuncti ex missa solemni in choro eum interventu plurium sacerdotum, quam ex missa priva- ta. » Unde iure Praesul concludere videtur : causam non vi- deo, qua fundatori, qui missam cum cantu praecepit, litanda sit missa lecta, ut parochus commodum habeat proprio stri- cto oneri facere satis, dum illa celebrari potest ab alio pres- bytero.

Haec omnia vero quae hactenus relata sunt, dum insuf- ficientiam rationum, ab archipresbytero adductarum demon- strant, profecto et gratiae ad quam tandem confugit obsta- re viderentur. Celimonten. proposita in Congregatione diei '9 Aprilis 1891. In ea Dioecesi cum missa pro populo sin- gulis diebus festis cum cantu celebrari soleret, mos invalue- rat ut parochus pluribus distentus curis frequenter huius- modi munus alteri sacerdoti demandaret. Verum roganti Episcopo : 1. Utrum praedicta urgens consuetudo sit haben- da tamquam causa canonica sufficiens, ut parochus alii com- mittat missam pro populo loco ipsius celebrandam; 2. Po- sito quod non sit causa sufficiens, ut pro gratia nihilomi- nus concedatur facultas: S. C. rescripsit: Ad 1. Negative. Ad 2. Non expedire.

Hisce adductis, proposita fueruut diluenda

Dubia

I. An parochus loci Casal Z abb ar in festivitatibus, in quibus missa solemnis celebranda est pro peculiaris legati