672 COLONIEN.

et 105). Et ita prodiit Decretum Tametsi (Sess. XXIV cap. I de ref. matr.), cuius praecipua pars haec est..... « praecipit (S. Syn- odus) ut in posterum antequam matrimonium contrahatur, ter a proprio contrahentium parocho, tribus continuis diebus festivis, in Ecclesia inter missarum solemnia publice denuntietur inter quos matrimonium sit contrahendum^... nisi Ordinarius ipse ex- pedire iudicaverit ut praedictae denunciationes remittantur; quod illius prudentiae ac iudicio Sancta Synodus relinquit,

» Qui aliter quam praesente parocho vel alio sacerdote de ipsius parochi seu Ordinarii licentia, et duobus vel tribus testi- bus matrimonium contrahere attentarunt, eos S. Synodus ad sic contrahendum omnino inhabiles reddit et huiusmodi contractus irritos et nullos esse decernit, prout eos praesenti decreto irritos facit et annullai (Sequuntur poenae) Habeat parochus li- brum in quo coniugum et testium nomina diemque et locum contracti matrimonii describat, quem diligenter apud se cu- stodiat ».

Parochus est igitur qui debet praemittere denuntiationes et posito quod nullum detegat impedimentum, ipse debet sponsos coniungere, vel licentiam dare alteri sacerdoti, ut eos coniungat, salva potestate Ordinarii sive dispensandi ex iusta causa, sive assistendi matrimoniis aut alterum sacerdotem sibi substituendi, cum Ordinarius sit eminenter parochus. Tandem parochus debet in libro matrimoniorum referre contracta coniugia.

Mens igitur Tridentini est, ad validitatem matrimonii intersit ea persona quae valeat et debeat inquirere de idoneitate spon- sorum, praesertim per proclamationes (parochus proprius), vel intersit de eius licentia alter sacerdos vel Ordinarius, cui facta est quoque potestas ex iusta causa dispensandi a publicationi- bus; iusta autem causa id semper requirit ut aliunde Ordinario satis constet de sponsorum idoneitate.

Et quamvis Concilium praevident aliquando ex malitia spon- sorum (vel ex negligentia parochi aut Ordinarii) posse contrahi, omissis publicationibus, vel obstante aliquo impedimento impe- diente, quia tamen ici raro et difficile evenit, noluit necessitatem proclamationum vel iustam earundem dispensationem praescri- bere ad validitatem, sed maluit integram relinquere coniugio- rum libertatem.

Si tamen ea delegandi ratio, sive a parocho sive ab Ordi- nario introduceretur, ob quam, non e. v r i ti o I ton iim t in sed ex