6 7 2 Appendix II

quae tenet Episcopos potestatem iurisdictionis accipere me- diante Summo Pontifice, « rationi et auctoritati conformior videatur sententia opposita», et modo uti communis et certa habenda sit (Card. CAVAGNIS, Inst. Iuris publici eccles.., Ro- mae, 1888, pag. 457 ; Card. SEGNA, de Ecclesiae Christi const. et regim., Romae, 1900, pag. 184; DE LUCA, S. I., Inst. Iuris

eccles, publici, 1891, vol. II, pag. 190, etc. etc.); tamen quae- cumque demum sententia teneatur, ad scopum nostrum parum interest.

6 1 . Et sane, ut notat Card. CAVAGNIS, etiam qui tenent Episcopos accipere immediate potestatem iurisdictionis a Chri- sto, plures limitationes admittere debent ac praecipue ut: « daretur a Deo indeterminata seu limitabilis a Pontifice, ita ut esset iurisdictio pastoris subordinati intra certos limites a Supremo Pastore designandos » (I. c, pag. 454) ; sicut in contraria sententia « stat semper Episcopos non esse mere delegatos, sed gaudere iurisdictione propria, quia ipsorum gradus est a Christo institutus ut sint pastores ordinarii, et a Pontifice fit participatio iurisdictionis ut eos in hoc gradu constituat, ideoque habent iurisdictionem a Deo mediante Papa » (I. c, pag. 457).

6 2 . Porro iurisdictio ministerialis, de qua modo quaestio solum esse potest, cum ad eam reducatur potestas solvendi matrimonia rata et non consummata, eadem non est in Summo Pontifice et in Episcopis.

63. « Summi Pontificis potestas, ait P. Pius A LANGONIO, Ord. Min. Cap. (de Bulla Innocentiana seu de potestate Papae

committendi simplici presbytero subdiaconatus et diaconatus

collationem, Disquisitio historica et theologica, Romae, 1902,

apud Analectorum Eccles, editorem), non ministerialis est sed

vicarialis, quippe qui Christi vices per omnia et in omnibus agit » (num. I 2 j , p. 104).

64. Quare ratione habita ad Summum Pontificem, duplex distinguenda est in Ecclesia potestas iurisdictionalis ministe-