GERUNDEN. 681

Quibus praemissis, p. Procurator indubium esse ait or- dinis Praelatos^ seu Provinciales, per totam suam quisque provinciam, locales vero per totum sui conventus assigna- tum districtum, ius habere mittendi Religiosos pro eleemo- synis colligendis, quin hi peculiari Ordinariorum licentia vel -consensu indigeant. Sed ip^os teneri superiorum regularium licentiam Ordinariis ostendere tantummodo in iis locis, in quibus conventus proprii ordinis non existunt : idque in vim antiquae consuetudinis hodierna praxi confirmatae.

Quoad consuetudinem antiquam, asserit de ea dubitari non posse, ex eo quod interrogati seniores ordinis Religiosi, sive sacerdotes, sive laici, unanimiter responderunt, se num- quam vidisse vel audivisse, nec a praelatis ordinis, nec a sub- ditis necessarium fuisse petere a Rmo Ordinario licentiam ad •quaestuam intra terminos propriae provinciae aut conventus faciendam.

Idipsum autem praxi hodierna comprobari, p. Procurator arguit ex facto, quod licet variis in Dioecesibus intra ter- minos provinciis assignatos -nullus hoc tempore instauratus sit conventus: nihilominus Episcopi recognoverunt iura et privilegia superiorum regularium, et dicti ordinis Praelati usque modo, numquam crediderunt postulandam esse licentiam ab ipsis Ordinariis pro eleemosynis colligendis, nisi in casu, quo proprios Religiosos extra limites provinciae vel conven- tus ad quaestuandum mitterent.

Et huiusmodi praxim vel consuetudinem in magno pretio habendam esse nullo pacto ambigi nequit; quandoquidem ipsa, uti p. Procurator observat, praecipuum fundamentum ac robur habet in Constitutione Clementis XI, quae inci- pit - Exponi nobis - diei 8 iulii ^ 1617, qua confirmata fue- runt privilegia ordini s. Francisci a Sixto Papa I V, in §. VIII Bullae Aureae concessa, nec non decreta a Congregatione Negotiis et Consultationibus Episc, et Regul. praeposita pluries emanata et ad alios Regulares extensa.

Sane in dicta .Constitutione ad rem praescribitur: < Quod fratres ordinum mendicantium ab Ordinariis locorum seu ab