682 GERUNDEN.

aliis regularibus prohiberi minime possint, quin per seipsos, in locis, ubi habent conventus, eleemosynas quaerant, sed tantum, si extra loca, ubi conventus reperiuntur, quaeritare voluerint, suorum superiorum licentiam ostendere tenentur, confirmantur auctoritateque Apostolica approbantur, illisque inviolabilia Apostolicae firmitatis robur adiicitur: salva ta- men auctoritate eiusdem Congregationis ».

Quin regerere valeret huiusmodi iuribus ac privilegiis in vim Apostolicarum Constitutionum mendicantium ordinibus, indultis, Minores Observantes suppressionis lege expoliatur fuisse. Siquidem p. Procurator animadvertit, quod: « Nemo ius amittit ex eo quod ipsi vis inferatur. Cui concinit aliud iuris adagium: Quae contra ius fiunt, debent utique pro infectis haberi.

Porro, cum indubii facti sit, quod provincia Catalauniae multos conventus in Dioecesi gerundensi ante suppressionem habuit, ex citatis iuris regulis sponte sua fluit, huiusmodi conventus omnia iura et privilegia servasse, quibus ante dictam legis suppressionem potiebantur. Ac proinde Provin- ciali Catalauniae etiam nunc ius esse mittendi suos Religiosos- in Dioecesim gerundensem stipem erogaturos, quin Religiosi licentiam et consensum Ordinarii Dioecesis petere et impe- trare teneantur. Idque, eo vel magis, si cum p. Procuratore perpendatur, quod in praedicta Dioecesi gerundensi ante sup- pressionis legem nonnulli conventus ad Minores Observan- tes pertinentes reperiebantur :

Ex mox expositis cum p. Procurator deduci autumet,. Minores Observantes urbis vicensis ceu dioecesanos gerun- denses habendos esse, sponte sequitur resolutiones S. C. Con- cilii sub num. 2 et 3 ab Episcopo relatas huic casui aptari non posse, ac proinde inutiliter et extra rem ad sua iura tuenda ab ipso invocari.

Neque huiusmodi rerum statum mutari posse urget ex supposito facto, quod nonnulli Provinciales post suppressio- nem ab Episcopo gerundensi consensum quaestuandi petie- rint. Hoc siquidem factum fuisse denegat, vel ad summum