communicationem hanc non esse

Romano Pontifici nec simpliciter

reservatam; eam consequenter a

quolibet ad Confessiones approbato

absolvi posse ea tamen conditione

ut delinquens prius lucra ex ne-

gotiatione aut mercatura percepta

restituat; cum enim potest, et non

restituit, prava duci animi disposi-

tione censendus est.

Putamus insuper, eum absolvi

non posse quamvis se restituturum

promittat; etenim Romanus Pon-

tifex explicite eiusmodi conditio-

nem ante absolutionem adimplen-

dam statuit non simpliciter, sed in

poenam admissi criminis ; atque fa-

cultate absolvendi, non adimpleta

conditione, confessarium privavit.

Qua de causa huic casui non pos-

sunt applicari leges aut regulae

statutae pro iis qui restitutionem

non exequuntur; iis enim serio

promittentibus restitutionem abso-

lutio conceditur; cum arbitrio et

prudentiae Confessarii committatur;

neque ulla sit lex qua compellantur

Confessarii absolutionem denegare

non restituentibus quamvis hi serio

se restituturus promittant, et pro-

missionem sincero animo factam

304

potius videtur, num casus adhuc R. Pontifici reservatas maneat, quando poeni-

tens officio suo satisfacit. Atqui id solum contingit, cum agitur de sectariis; nam

etiam post factam coryphaeorum denunciationem de iure a solo E. Pontifice non

denuntians absolvi potest ; in aliis autem casibus potest poenitens a quolibet Con-

fessario absolvi. Nam alioquin nulla extitisset ratio , cur excommunicatio contra

non denuntiantes sectariorum coryphaeos poneretur inter reservatas Pontifici, secus

vero inter nemini reservatas collocaretur lata. contra non denuntiantes sacerdotem

sollicitantem. Cum itaque ad absolvendum eum, qui obligationi suae satisfecit,

nulla specialis facultas necessaria sit, concludendum est , eiusmodi excommunica-

tiones elencho nemini reservatarum esse adiungendas.

esse diradicare possint. At in casu

nostro non ita: Pontifex enim ante

absolutionem requirit omnino re-

stitutionem lucri ex negotiatione

percepti, idque in poenam admissi

criminis, eiusque extirpationem,

et facta quibuslibet Confessariis

quavis facultate suffultis prohibi-

tione absolvendi nisi prius delin-

quentes restituant. Non potest igi-

tur praesens casus resolvi regulis

communibus, sed legis dispositioni

standum est omnino.

Excipiendus est tamen mortis

articulus, quia in lege diserte ex-

cipitur: Praeterquam in mortis

articulo constitutus, quo conse-

quenter delinquens potest absolvi,

quamvis lucris non restitutis ; qua-

vis id de causa contingat. In quo

Romanorum Pontificum sapientium

admirari debemus. Si enim in ar-

ticulo mortis prohibentur Confes-

sarii quominus absolutionem con-

ferant iis qui ex iustitia restituere

tenentur cum possint, vel eo quod

furati sint, vel damnum intulerint,

in casu nostro lucra percepta ex ne-

gotiatione aut mercatura iure ec-

clesiastico prohibita derivantur, non

ex furto, aut damnis illatis, aut