6 8 6 REPARATIONIS ECCLESIAE PAROCHIALIS

in taxa bonis intra paroeciam existentibus imponenda, item in Imolen. die 4 Septembris 1 7 9 3 : teneri populum et possidentes in districtu paroeciae per aes et libram ; et itam passim.

D u b i a .

I. « An Patronus teneatur reficere ecclesiam in casu. II. « An, cuius expensis, et quomodo reficienda vel reparanda

« sit ecclesia in casu ». R ESOLUTIO. S. Congregatio Concilii die 9 Iulii 1870 respon-

dere censuit: Ad I. Negative. Ad II. Affirmative ex redditibus paroeciae, modo tamen a Pa-

trono proposito, salvo iure favore Parochi relate ad Beneficiatos, prout et quatenus de iure.

Ex QUIBUS COLLIGES:

I. Onus reparandi paroeciale templum, quod redditus ad id sufficientes non habeat, primo in Parochum incumbere, ex red- ditibus suae paroeciae, qui supersint, subtractis necessariis ad suam sustentationem.

II. in subsidium venire reliquos Beneficiarios qui forte in eodem templo Beneficia possideant.

III. Horum omnium redditibus deficientibus, in subsidium venire Patronos, si adsint, qui tenentur aut templum instaurare et reficere aut patronatus iuri nuncium mittere.

IV. Denique, si omnia desint, venire populum qui cogendus est per taxas proportione servata imponendas super bonis quae intra paroeciam possideat (1) .

(1) Quaeri forte potest, cur populus ultimo loco veniat in ordine ad tem- plorum reparationem; quum potius primo loco venire videretur, in cuius praecipuum commodum templa eri- guntur. Ratio est, quod. populus vel quisquis alius iam prospexit templo- rum reparationi per ipsa constituta Beneficia quibus Beneficiarii fruuntur;

quod clarius apparet si consideretur vetus Ecclesiae disciplina ex qua eius- modi iuris, dispositio tandem derivai Ex omnibus enim oblationibus a po- pulo id temporis factis et ab Ep:'scopo administratis quatuor ratae partes fieri solebant, quarum una in templi fa- bricam erat destinafa, ceu habetur in caus. 12 q. 2 in haec verba: Ministe-