688 Iurium et privilegiorum

« tarii rescribendum esse censuit die 27 septembris 1824: -

« Servandam esse consuetudinem, et nihil innovandum ».

In adnotatione vero addita huic S. Congregationis decreto

adiungitur, i 0 quod inhibitio in eodem facta Capellanis defe-

rendi stolam extra propriam Ecclesiam, suum vigorem non

habet in omnibus locis, sed in desuetudinem abiit, Ordinariis

locorum acquiescentibus et annuentibus; 2 0 quod talis inhibitio

Romae respicit Rectores tantum et Capellanos, quando non

incedunt cum suis Confratribus, sed seorsim ab illis [Decr.

Vic. 27 ianuarii 1680); 3 0 praxis adducitur Romae vigens,

in qua Capellani stola utuntur in omnibus processionibus, quae

fiunt vel in cadaverum associatione, vel devotionis gratia.

Tandem 4 0 animadvertitur decens esse ut Capellani qui pro-

prium Sodalitium comitantur, dummodo non sint a latere

Parochi, stolam deferant, « quae characteris distinctivum est,

« ne cum simplicibus clericis confundantur. Neque est cur

« Parochi id invideant turbasque moveant; non enim per

« delationem stolae ipsorum iura, privilegia, praerogativae,

« laeduntur ».

Et re sane vera, excepto Romano Pontifice qui semper

stolam defert ut signum universalis potestatis et iurisdictionis,

ut in nota ad Decr. 4400 S. Rituum Congreg., observatur:

« Errant qui putant stolam esse iurisdictionis signum. Distin-

« ctivum officii est in illis dumtaxat actionibus, quae sacrum

« illud exigunt indumentum, et quamquam agatur de actibus,

« qui omnibus Sacerdotibus communes esse possunt, nequeunt

« tamen exerceri sine speciali mandato a Parochis. Siquidem

« stola sacerdotale est indumentum, quod omnibus Presbyteris

« aeque convenit, sed non semper ». Ad hoc demonstrandum

afferebatur exemplum Episcoporum, qui non semper in Sacra-

mentorum administratione stolam deferunt, sed tunc solum

cum praescribitur a Caeremoniali, atque decretum eiusdem

S. Rituum Congregationis diei 7 septembris 1816, quod heb-

domadariis vetuit stolam induere in divinis officiis canendis.

Ex quibus sponte sua consequitur nihil impedire, quominus