ipsius Patavini Commentatoris sen-

tentiam.

Solidiori argumento innititur sen-

tentia ci. Piati.

Schmalzgrueber Pars. IV. Tit. 39 ,

n. 3 1 1 , 312 quaerit: Quomodo tol-

latur suspensio lata pro determinato

tempore, vel sub aliqua conditione?

Resp. Si lapsum sit tempus, aut

impleta conditio cessat absque ulla

absolutione, quia ultra intentionem

ferentis progredi nequit. Intermedio

autem tempore, seu ante imple-

tam conditionem tolli suspensio

talis per dispensationem potest ab

eo, qui eam tulit, vel ab huius

superiore, aut successore, non au-

tem ab inferiore. Adeoque si lata

sit a iure communi ad certum

tempus tollere illam aut relaxare

solus Pontifex potest ante tempus

finitum.... Ratio est, quia alias in-

tentio Pontificis fruslraretur.

Hanc eamdem sententiam defendit

Thesauro De poenis eccl. Cap. 24, Amplia 4 his verbis: « De sus- » pensione autem lata vel in per-

» petuum, vel ad certum tempus,

» communis sententia docet, non

» posse Episcopum absolvere ex

» vi Cap. Nuper, quia eo ipso est

» reservata, ex quo canon tempus

» praefinivit durationis. »

Porro in cit. Cap. Nuper 29 De sent. excomm. Tit. 39 dicitur in- ter alia : « Quia tamen conditor

» canonis eius absolutionem sibi

» specialiter non retinuit, eo ipso

» concessisse videtur facultatem

» aliis relaxandi. »

451 Ferraris V. Suspensio Art. VIII,

n. 4 idipsum affirmat, ea ductus

ratione quia sicut legem superioris,

ita et annexam ei poenam inferior

solvere non potest.

Putamus, ab eiusmodi sententia

non esse recedendum tum quia gra-

vissimis auctoribus innititur, tum

quia rationes ab iis adductae soli-

dissimae videntur. Addimus, quod

ut Episcopus vel alius inferior ab

huiusmodi Tridentinis censuris ad

tempus latis, absolvere posse dicen-

dus sit, constare omnino debeat eis

factam a Concilii Patribus faculta-

tem fuisse eas absolvendi.

Id vero unde constat? Non ex

iure, in quo sanctum est effatum,

inferiorem nihil posse in lege su-

perioris ; non ex ipso capite in quo

suspensio ad tempus fertur, quia

hoc ipso quod ad tempus fera-

tur, reservatio inducitur ; hinc af-

firmare velle quod suspensio haec

ad tempus non est reservata, quia

reservatio eius non indicitur, est

nihil dicere; non argumento dedu-

cto ex aliis exemplis que suppetant

in Concilii Tridentini suspensioni-

bus ad tempus latis, vel in ipsa

Constitutione Apostolicae Sedis ,

quia, nisi memoria nos fallit, eius-

modi exempla non existunt. Non

ex intentione sive explicita , sive

implicita Legumlatorum, ex qua

deducatur eos absolutionem huius-

modi suspensionum non reservare;

quia haec intentio nullibi apparet ;

non ex aliqua ratione, quia non sup-

petit ; atque de cetero verum un-