Ut scripsimus in Appendice 44, pag. 365, Episcopus proprius pot- est esse originis, domicilii, bene- ficii, familiaritatis, prout etiam statuit Innocentius XII in Const. Spe- culatores lata die 4 Novembris 1694. Cum itaque Tridentini Patres quem- libet ab proprio Episcopo ordinari praecipiunt, unum ex dictis intel- ligunt; alienum hinc vocant qui non est episcopus neque originis, neque domicilii, neque beneficii , neque familiaritatis.

Id autem intelligitur nisi ordinan- dus ab Episcopo proprio literas ex- cardinationis obtinuerit, quibus ei fit legitima facultas libere a propria Dioecesi abeundi, ut ab alieno Epi- scopo in suum Clerum cooptetur; hoc enim in casu Episcopus ordi- nans ita habendus est, ac si pro- prium subditum ordinet; talis enim fit excardinatus per legitimam in illam Dioecesim incardinationem.'At eiusmodi casu excepto, nemo ab alieno Episcopo ordinari potest.

Qua in re observandum est, in Tridentino Capite duplicem prohi- bitionem contineri ; unam quidem absolutam, qua quilibet prohibetur ab alieno Episcopo ordines recipere, eaque continetur sub illis verbis : Unusquisque autem a proprio Epi- scopo ordinetur ; qua de causa, ne quis eiusmodi prohibitione, poena- que ei adnexa teneatur, nedum testimoniales epistolae, sed dimis-

45 3

(1) De huiusmodi privilegiis sermo est Sess. XIV, Cap. II de Reform» quo Epi - scopi titulares prohibentur alienos subditos ordinare vigore cuiusvis privilegii sive de promovendo quoscumque ad se venientes pro tempore concessi.

soriales necessariae sunt, quibus fit a proprio Episcopo facultas ordi- nando ut ab Episcopo alieno possit ordines recipere. Alia prohibitio respicit clericos illos, vel Episco- pos qui privilegium obtinuere or- dines conferendi cuilibet, vel re- cipiendi a quocumque Episcopo communionem habente cum Ro- mano Pontifice, cui privilegio si legitimum sit, non potest derogari. Attamen ordinandus, non obstante privilegio quo fruitur, Episcopo ordinanti praesentare debet episto- las testimoniales proprii Episco- pi, quibus eius probitas et mores commendantur ; quas literas si Or- dinandus non praesentet, Episco- pus ordinans eas exigere debet; epistolas testimoniales, inquam, non dimissorias ; etenim hae continen- tur in privilegio obtento; nullam enim vim haberet, vel illusoriam tantum, si in eiusmodi casu neces- sariae forent Epistolae dimissoria- les, quibus Clerico et ordinando in genere fit facultas recipiendi ordi- nes ab alieno Episcopo ; atque in- super privilegium ab Superiore concessum subiectum esset inferio- ris voluntati; quod absonum (1).

Quantum vero ad poenam incur- rendam attinet, uterque Episcopus eam incurrit, desint pro diversitate casus epistolae dimissoriales vel te- stimoniales.

Quid autem dicendum de Regu-