quin Regulares promoveri ad ordi-

nes debeant ab eo Episcopo in cuius

Dioecesi situm est monasterium, in

quo ipsi commorantur, ad quem

deferre debent literas testimoniales

proprii Superioris.

Quantum vero attinet ad Clericos

qui , eo quod habeant duplicem

Episcopum proprium, domicilii ex.

4 5 5

» Transgressores quoque omnibus poenis in praemissis contentis aliisque per Apo- » stolicas Constitutiones et per Sacros Canones lat is atque statutis, cum effectu » subiacere, easque ipso facto, et absque ulla declaratione incurrere decernimus. »

(1) Cl. Reiffenstuel verba praestat referre. « Quod quis a quolibet illarum » Dioecesium Episcopo possit ordinari, procedit potissimum ante factam unius » istorum Episcoporum electionem, seu receptam ab ipso ordinationem. Nam quando » aliquis fuit ordinatus ab uno praefatorum Episcoporum, v. g. ab Episcopo be- » neficii in Subdiaconum ad titulum beneficii in eius Dioecesi existentis et per- » sonalem residentiam requirentis, vel ad titulum patrimonii pio uti l i tate vel » necessitate Ecclesiae suae iuxta formam Concilii Tridentini Sess. 23, cap.. 16 y dè Reform, tunc tal is , inconsulto illo priori Episcopo, non potest ordinari, v. g. » in Diaconum, vel Presbyterum ab alio Episcopo, puta originis vel domicilii. » Atque pro re sua citat Barbosa, aliosque plurimos Doctores : postea prosequitur : « Rationem dant. Tum quia variatio in ecclesiasticis, puta in receptione ordinum » maxime est vitanda, Clement, un. de lìenunc. Tum quia alioquin talis va- » riata ordinatio fieret in praeiudicium prioris Episcopi per primam ordinationem » electi, utpote qui talem iam semel ordinavit, et quidem ad titulum beneficii » vel patrimonii pro uti l i tate suae Ecclesiae; sicque in hunc finem ulterius inve- » stigare potest et debet constantem morum probitatem atque idoneitatem ordi- ni nandi. Fatendum tamen quod ext ra praedictum casum, Diana... cum nonnullis » al i is oppositam teneat. Quia inquiunt, talis variatio in iure non reperitur pro- » hibi ta ; nam impraesentiarum variatio non contingit circa unum idemque subie- » ctum, qualis prohibetur in cit. Clement, un. de Remine, sed respectu diver- » sorum ordinum, quorum quilibet est irreiterabilis. »

At Pignatell i loc. ci t . hisce probat variationem esse licitam: N. 7. « At te- » nendum est variationem praefatam esse licitam... Quia hic adest causa, propter » quam aliquis censeatur subiici Episcopo, ut ab eo possit ordines recipere, sicut n habetur ex Cap. Cum Xullus De temp. Ordin., ubi Pontifex non solum vult » ratione originis aliquem subiici Episcopo, ut possit ab eo ordinari, sed etiam » ratione domicilii et beneficii; ergo illae sufficient, quamvis aliquis propter eas » non sortiatur domicilium. Atque i ta statuit Diana.... et declaravit S. Congre- » gatio Concilii tempore Cardinalis Alciat i , et 20 Maii 1594. Quod etiam censuit » in una Fundana die 27 Februarii 1666 per haec verba: S. Congregatio.... re- » spondit esse licitam, dummodo non in fraudem. Secus autem censeo quando » beneficium esset tenuissimi reditus, quia censeretur procuratum in fraudem, ut r> declaravit eadem Sacra Congregatio 28 Novembr. 1633 in una Venetiarum. »

gr. et beneficii, variare possunt

circa ordines recipiendos, satis sit

adnotare, Doctores in sententia sta-

tuenda discrepare, cum alii do-

ceant , variationem semper lici-

tam esse , uti Leurenius For.

Eccl. 1, 596, et Pirhing 1, XI, 30; alii semper illicitam, ut Reiffen-

stuel Ius can. univ. 1, Xl, 79 (1);