Sponsalium 697

Disceptatio synoptica.

Quoad incidentem huius quaestionis partem ex eo ortam,

quod Maria actuum originalium productionem infra sex menses

ab interposita appellatione non praesentavit, haec ex officio

animadversa fuere.

Favore Antonii dictum fuit dubitari non posse, inspectis

articulis Codicis Gregoriani 960, 970, 971 appellationem a

muliere interpositam peremptam esse, cum infra semestre pro-

duction! actuum originalium locus datus non fuerit. Neque

regerendum ex iure Canonum annum esse expectandum, quan-

doquidem ex actis patet annum iam fuisse elapsum.

Verumtamen ex altera parte animad vertebatur, quod, licet

quae allegantur legis dispositiones verae sint ad casum tamen

applicandae non sunt ob dispositionem § 383 eiusdem C o -

dicis, in quo statuitur nihil innovatum esse relate ad Sacras

Congregationes Ecclesiasticas et ad regulas, quae actu ab iisdem

observantur. Nec refert annum etiam elapsum fuisse, siquidem

paupertatis causa Maria litem haud prosequi potuit. Iamvero

scitum est, inter impedimenta, quae actorum transmissionem

infra annum legitime remorari possunt, recenseri paupertatem,

atque impotentiam ad occurrendum expensis necessariis pro

negocio absolvendo. Ita Reiffenst. lib. II, decret, tit. 28 § VI,

n. 168 et seq. Hac autem paupertate Mariam laborare ex

literis Episcopi innotescit. Hisce igitur positis quoad inciden-

tem partem, ad principem quaestionem deventum fuit.

DEFENSIO MARIAE . Pro existentia sponsalitii contractus

pariter ex officio animadversum fuit sponsalia, quae ex propria

indole, et natura mutuam futuri matrimonii promissionem

unice exigunt per text. in I. i, ff. de spons. et in can. 3,

caus. 30 quaest. 3, inter eos contractus indubitanter recenseri,

qui nudo consensu perficiuntur d, ff. de sfionsal. Dummodo

itaque contrahentium consensus exterius, ac sensibiliter mani-

festetur, nulla alia solemnitas, nullaque peculiaris verborum