698 APPENDIX IV.

proposito, intervenire cum ipsa persona, quae debet necessaria ad vi- ctum et gubernationem domesticam expendere, secumque simpliciter proponere, sive exponere iudicium, quia ii non sunt actus dominii pro- prii, sed simplicis dispensationis, quam non esse prohibitam missiona- riis ex praesuppositis liquet.

» Ad 2. respondeo pariter licitum esse missionario sibi aliunde providere necessaria non solum pro se et socio, sed etiam pro catho- licis, quorum saluti etiam corporali, in quantum conferre potest saluti spirituali, sive fidei, ac religionis propagatami consulere optimum est; ita tamen ut, ad cavendam omnem perturbationem, non se extendant extra districtum suae Missionis absque licentia alterius missionarii, aut etiam superiorum Religionis eius districtus, in quo talia procurare intendit.

» Ad Z. Similiter respondeo licitum esse talibus uti eleemosynis absque dantis alia declaratione, quia dantes, eo ipso, quo non deter- minant, in quibus eleemosynae ab ipsis datae impendi debeant, dari censentur cum plena libertate, ut scilicet impendantur in iis, in quibus missionarii expendi debere iudicaverint.

» Ad 4. Similiter respondeo licitum esse dummodo missionarii nullum dominii actum circa praecedentia exerceant.

» Ad 5. item affirmative respondeo, quia haec omnia censentur facere tamquam dispensatores eleemosynarum, et incommodum sive utilitatem Missionis.

» Ad 6. eodem modo, nam eo ipso quod talia emuntur nomine Congregationis, nullum exercetur dominium, sed simplex actus dispen- sationis, et iuxta intentionem Sacrae Congregationis.

» Ad 7. repondeo missionarios, quantum fieri potest, omnino abs- tinere debere a recipiendis pecuniis per se ipsos, aut etiam ab iisdem intra proprias domos sive hospitia retinendis, vel conservandis, sive etiam ab excipiendis pecuniis, sive quomodolibet contraclandis per se ipsos; si tamen vere casus venerit, prout supponitur in dubio, existimo non esse illicitum missionario facere, ut pecunia intus propriam domum reservetur; ita tamen ut interventu alicuius personae reponatur, ac inde quoties opus fuerit ad necessaria procuranda extrahatur in casu in quo nullo modo invenire possent personam, cui talia committantur, quod vix unquam accidere posse existimo ; quia tamen res est facti potius, quam iuris, ideo prudenti missionarii arbitrio sive iudicio totum quod in hoc ultimo dubio proponitur relinquendum censeo, quem socii saltem super his consilium, aut etiam consensum requirere optimum erit; ac ulterius suo tempore Praefectum Missionum consulere posset, cuius consilium, si possit haberi, longe tutius, et consultius foret. »