verit; quae hype-rbolica videntur, si aptentur ad quaslibet illicitas conversiones bonorum ecclesiasti- corum in proprios usus, atque ad eas actiones quas supra recensuit Commentator Reatinus ; deinde non minus solemniter loquuntur de va- riis bonis, iuribus, et iurisdictio- nibus, quas Clerici vel laici et usur- pant et in proprios usus conver- tunt; quorum nonnulla a privatis personis vix aut ne vix quidem in proprios usus converti possunt ; de- mum loquuntur de horum bono- rum usurpatione et in proprios US1J.S conversione, per se vel alios, vi vel timore incusso, seu etiam per suppositas personas laicorum aut Clericorum, seu quacumque arte, aut quocumque quaesito co- lore, quae prorsus intelligi non possunt de iis actionibus, aliisque similibus, quas supra enumeravit Com. Reatinus. Sicut nec de iisdem intelligi potest Clerici cooperatio; nam verba: Clericus vero qui ne- fandae fraudis et usurpationes hu- iusmodi fabricator seu consentiens fuerit, etc., referuntur ad omnes actiones quas supra Tridentini Pa- tres proscripsere. At possunt ne haec dici de aliquo furto, de ali- qua subtractione fructuum, reddi- tuum etc. ecclesiasticorum? Nostro profecto iudicio, ridiculos sese ex- hibuissent Tridentini Patres adeo solemniter loquendo, et tot tan- tasque poenas inferendo, si de qua- libet mediocri bonorum ecclesia- sticorum, et utcumque peracta lo-

315

quuti fuissent. Locuti sunt ergo de rebus magni momenti, de usurpa- t i o n e s , et bonorum ecclesiastico- rum in proprios usus conversioni- bus speciali malitia peractis ; deque iis quae contra specialem prohibi- tionem Ecclesiae, et in eius con- temptum actae sunt, prorsus ut contingit de emptoribus bonorum ecclesiasticorum, non de quibusli- bet et fere quotidianis. Quod eo fidentius, dicimus, quia ut proba- vimus, plurimae inter vetitas sint a- ctiones potentiales et auctoritativae, quae ad privatas personas pertinere non possunt; aliae vero vel eas subsequantur, ut emere bona ec- clesiae ab usurpatoribus, aliae ha- beant specialem malitiam et frau- d e m , ^ si administratores bonorum ecclesiasticorum in proprios usus convertant redditus perceptos ex bonis quorum administrationem ge- runt, sine ulla prorsus voluntate eos restituendi, sintque magni mo- menti; et alia huiusmodi. Clericus vero nefandae fraudis fabricator vel consentiens efficiat ut patronus Ec- clesiae nedum patronus sed et do- minus censeatur, vel principi sug- gérât aperiatque viam qua in pos- sessionem bonorum, et reddituum ecclesiae pervenire possit; aut sua- deat, eum, salva conscientia, esse dominum omnium bonorum etiam ad Ecclesias et pia loca pertinen- tium in genere, vel in specie ad il- lam Ecclesiam, Monasterium, bene- ficium , Episcopatum etc. , atque princeps exinde in bona Ecclesiasti-