706 APPENDIX VI.

lucri cessantis, mutuo dare pecuniam, adiecto pacto aliquid ultra sor-

tem recipiendi.

3. Quamvis secundum ea, quae proponebantur, vel minus vide-

bantur, quam quod capsae nationum vel communitatis mercatorum

reputari possent pro montibus publicis ita, ut pro pecunia in illis

mutuo collocata absque iusto titulo damni emergentis, vel lucri ces-

santis, aliquid ultra sortem recipi posset; attamen nihil hac de re

sancire voluit Sanctitas S u a , sed prius a Vicario Apostolico exquiri

iussit 1. An aliquo, et quo potissimum contractus titulo pecunia iis-

dem capsis nationum aut communitatis mercatorum mutuo tradatur.

- 2. An illae habeant certos reditus, quos in huiusmodi contractibus

vendant in commodum eorum, qui pecuniam mutuarunt. - 3. An

aliqua publica auctoritate hae capsae nationum seu communitatum

mercatorum constitutae sint. Cum his postulatis a Vicario A p . dilu-

cide satisfactum fuerit, tunc dabitur proposito dubio aptior, et certa

resolutio.

Ad 4. 5. et 6. dubium. Quamvis distincte proponebantur, una ta-

men omnibus addenda est responsio, quae ut magis pateat, sequenti

instructione comprehenditur. Itaque illud in primis est exploratum etc.

Ex his autem unusquisque videt, quanto minus liceat a Commu-

nitatibus Regularium aliquid recipere ultra sortem absque iusto titulo

damni emergentis et lucri cessantis, ob solum periculum obventurum

ex publicis infortunas pestis, incendiorum, et terraemotus, cum iuxta

facti speciem, in dubio VI propositam, immunes illae plerumque sint

ab aliis supra recensitis periculis, et tutius apud ipsas, quam apud

alios istius urbis incolas pecunia mutuo collocetur.

Ad 7. Non licere Communitatibus Regularium pecuniam receptam

cum onere persolvendi quatuor aut quinque in singula centena, ma-

iori conventa usura, aliis dare.

Ad 8. Huic etiam dubio iussit Sanctitas Sua per instructionem re-

spondi debere. Tota quaestio in eo versatur, an sacerdotibus ad titu-

lum missionis ordinatis qui patrimonio ac beneficio carent, atque Mis-

sarum eleemosynis parum aut nihil sibi comparare possunt, permitti

queat, ut licita atque honesta aliqua negotiatione suae consulant sub-

stentationi. Distinguere autem oportet utrum sacerdotes isti ea nunc

inopia premantur, cui ni consulatur, cum sui caracteris dedecore vi-

ctum sibi mendicare cogantur; an potius providentes futuris casibus

infirmitatis, senectutis, atque etiam pestis, incendiorum, ac terraemo-

tus, quibus urbs ista frequenter obnoxia est, lucrum aliquod sibi ex

negotiatione comparare velint, ut opportuna hac cautione futuram ege-