714 POSNANIEN.

talis, sed potius nimium benigna et parocho excessive favo- rabilis apparet.

Nec refert ad consuetudinem provocare; quia in his ad- iunctis consuetudo non potest admitti nisi interpretativa aut praescriptiva. At interpretativa, nempe de mente et volun- tate testatricis, invocari non potest; nam interpretatio locum habet in obscuris et dubiis ; « quia alioquin in verbis claris interpretationem desiderare idem foret ac nodum in scirpo quaerere. » Glossa in c. Cum Dilectus 8 De consuet. v. Iure com. Barbosa Axiomat. 222 n. 32. In themate autem perspicuum est, legatum ecclesiae relictum esse, et ideo in ecclesiae beneficium, non vero in pinguis parochialis prae- bendae augmentum cedere debere. Sed neque ad consuetudi- nem praescripti vam recurri meliori omine potest; utpote quia praescriptio contra voluntatem defuncti et in damnum ecclesiae non procedit, nisi saltem numeris omnibus absoluta sit, idest nisi probetur possessionem fuisse pacificam, mani- festam, idest non clam retentam, bona fide et ex iusto titulo colorato, per tempus a lege praefinitum. Cap. 5, 8, 10 De praeserip. ReifFenstuel ad 4 tit. Heinecius ad tit. De usurp. et usucap. n. 215. Atqui in themate dubitari potest utrum proventuum a legato provenientium perceptio, idest possessio quam parochus sibi vindicat, Ordinario, consilio fabricae aliisque interesse habentibus fuerit manifesta, idest non clam ipsis retenta; dubitari insuper potest, utrum bona fide et ex iusto titulo colorato huiusmodi legati perceptio obtinuerit : quod adeo verum est, ut ipse parochus qui hodie coram S. C. C. dimicat, ab Ordinario flagitaverit aliquam quoad Cordulae legatum provisionem; quod quidem indicat ipsum tuta conscientia ac tranquillo animo hac in re non fuisse, Demum vero ipsa continuitas possessionis, quae in praescri- ptionum materia essentialis undequaque est, deficere in the- mate videtur, eique vulnus aliquod infiixisse Episcopalis or- dinatio anni 1868.

Quibus praenotatis, quaesitum fuit quomodo preces essent dimittendae