APPEI D I X Xi 397

quibus excommunicationem possem ncurrere. Cum itaque usurpare ei

.elinere supremam iurisdictionem tantummodo Rex posset, ut interea Camerae utriusque Deputatos prae- termittamus, eum sub usurpantium aut retinendum supremam iurisdi- ctionem nomine excommunicatione feri i t.

Atqui non ita de Deputatis loqui debemus.

Primo enim non omne» Depu- tati et Senatores sacrilegae invasioni aut manum aut assensum praestite- runt; hi quapropter qualibet excom- municatione sunt immunes.

Secundo: alii simplex suffra- gium porrigere potuerunt vel per- rexerunt, quin tamen se immiscu- erint in invasione aut pertubatione; et hos excommunicatos censebimus quod consilium et favorem praesti- terint.

Tertio; alii tum suffragium por- rexerunt, tum armis pecunia etc. auxilium praesumere, tum etiam per- tubarunl; et in his cum actiones vetitae subordinatae non sint* nec ad unam actionem retinendi supre- mam potestatem concurrant (non enim suprema potestas singulis De- putatis distributive, sed omnibus collective convenit), tot excommu- ni cationibns eos esse innodatos cre- dere debemus quot veti tas actiones oosuére.

Et quidem de antiquis Deputa- ts qui tum praeerant Italiae regno cum invasio peracta fu i t , res est manifesta.

Et quidem dictum est singulis hisce prohibitis actionibus singulas excommunicationes respondere,ver~ ba enim disiunctive sunt accipienda.

Attamen dum de Rege sermo e s t , una excommunicatione eum innodari credere debemus; actiones enim ceterae subordinantur unicae actioni usurpandi vel retinendi su- premam iurisdictionem in provinciis status Pontificii; hanc enim retinere non potuisset nisi invasisset, usur- passet, detinuisset per se vel per alios loca, terras, civitates et iura ad Romanam Ecclesiam pertinentia.

Etiamsi itaque in aliis actiones prohibitae disiunctive accipiendae sint, quia potuerunt vel invadere, vel destruere, vel perturbare, non autem retinere supremam iurisdi- ctionem ; in rege sunt copulative accipiendae tum quia subordinantur, tum quia pleraeque reapse confun- duntur, ne dicam identicae fiunt : "usurpare enim supremam iurisdi- ctionem est detinere per se vel per alios civitates, terras et loca ad Ecclesiam Romanam pertinentia, et èst etiam retinere supremam iurisdictionem in eis loco legitimi principis. Qua de causa tria haec unicam prohibitam actionem con- stituunt.

De cetero manifestum esse puto» Romanum Pontificem dum varias personarum classes , sive hoc in Capite, sive in suis allocutionibus recensuit, prout operam suam prae- stiterunt iniquissimae usurpationi , varias actiones enumerare voluisse,