298 APPENDIX XI

antur; etsi fatear magnum bonum eos peragere posse legibus iniquis obsisusndo, suae nationis utilitatem tum spiritualem tum temporalem procurando, iniquorum hominum pravas opiniones et perniciosissimas retundendo, tum pessimis consiliis sese obversando, aliaque praestando quae in Religionis decus et Dei glo- riam cedunt; tamen ultro fatebor, nemini simpliciter vel tuto licere Deputati munus acceptare, multo minus procurare, praesertim post- quam ab italico gubernio etiam Ro- ma occupata fuit, ibique Regni sedes posita.

Imprimis enim id vetat iuramen- tum quod ab italico gubernio a De- putatis exigitur: Iurant enim se Regi fidelitatem servaturos, sincere Sta- tutum et alias leges Status obser- vaturos, atque suum adimpleturos officium pro inseparabili Regis et patriae bono. Cum autem inter has leges plurimae sint quae divino et ecclesiastico iuri adversentur, iura- mentum ad illas indefinite observan- das praestare non licet.

Sed non licet etiam ex alio ca- pite: Quamvis enim Deputatis distri- butive suprema auctoritas non com- petat, sed collective; negandum ta- men non est, quod inchoative et imperfecte singulis competat; cer- tum est autem non licere tuto mu- nus acceptare quod, quamvis inchoa- tive, aliena tamen iura impetit, vel labefactat.

Qua de causa putarem eos sine Romani Pontificis venia, cui supre-

Quid autem de iis, qui postquam invasio peracta fuit et ante trans- lationem Camerae Romam in De- putatos electi fuere ?

Manifestum est, iis excommuni- cationem convenire non posse nisi ex capite retinentes supremam iu- risdictionem in eis; dummodo ali- qua alia vetita actione sese non commaculaverint.

At animadversum est, supremam iurisdictionem non competere Depu- tatis distributive".sed collective. Qua de causa Deputati ex capite reti- nentes supremam jurisdictionem cen- sendi sunt excommunicati cum col- latis votis et assensu, in causa sunt quare supremam iurisdictionem re- tineant in territori Pontifìcio.

Deputati illi quapropter vel se- nalores qui nullam partem, aut contrariam hac in re habuerunt, non sunt irretiti excommunicatione lata in praesenti capite. Considerari enim non possunt neque sicut praebentes auxilium, consilium, fa- vorem, cum nihil pro invasione , usurpatione, retentione praestite-; rint, nihil praestent.

Hi autem ab excommunicatione excusari non possent, si leges li- bertati, immunitati, et iuribus Ec- clesiae adversas suffragio suo pro- baverint. Verum hoc ex aliis capi- tibus, non ex praesenti.

Quid ergo? Tuto ne quis officium Deputati acceptare et procurare potest!

Ut sincere loquar; etiamsi non agnoscam qua lege directe prohibe-