720 EX S. G. EPISG. ET REGII L.

F L O R E N T I N A

EXPULSIONIS

Species facti

Die 11 Decembris 1903.

Sacerdos N. N., extraneae Dioecesis, litteris excardina- tionis, ut ipse asserit, a proprio Episcopo acceptis, a. 1894 Florentiam se contulit, ubi muneri Coadiutoris parochialis praepositus fuit, et incardinationem ab Archiepiscopo Flo- rentino nunc defuncto petiit, quamque iuxta ipsum obti- nuit. Sed anno 1902 Curia Florentina praefato Presbytero iussit ut intra mensem derelinqueret Archidioecesim et ad patriam suam rediret, minitans praeterea maiores poenas in transgressionis casu. Cuius ordinationis causam Curia in eo reponit quod dictus Sacerdos non sit Archidioecesi in- cardinatus nec non graves contra eum militent rationes. At Sacerdos N. N. recursum habuit ad H. S. Congregationem, seque praedicans Florentinae Archidioecesi incardinatum, ab eaque proinde affirmat absque canonico processu expelli non posse.

Deductiones Curiae

Advocatus Curiae ostendere nititur Presbyterum N. N. nunquam Archidioecesi Florentinae incardinatum fuisse. Et inprimis adnotat dictum Sacerdotem nullimode probare pro- priam Archidioecesi incardinationem; quinimo nullum de prae- sumpta incardinatione documentum in Curia extare. Qua- propter ut ipsa sustineatur necessario recurrendum est vel ad decreti amissionem vel ad oralem incardinationem. Iam- vero orator priorem hypothesim, quae negligentia et inordi- natione Curiam temerarie et iniuste argueret, mordicus re- fellit, quum ne principium quidem probationis circa decreti incardinationis existentiam habeatur, imo contrarium omnino