484 videndum est an fraus habuerit

rationem causae finalis vel tantum

impulsivae. Si primum licentia ipso

iure est nulla, cum enim expositae

causae concedens licentiam alliga-

verit, ea deficiente, necessario in

concedente deficit concedendi vo-

luntas. Si autem habuerit rationem

causae impulsivae, licentiam con-

cessam valere dicimus tum casu

quo concedens animo ita disposi-

tus fuerit ut eam concessisset

quamvis falsitatem nosset, tum si

eam concessurus non fuisset, falsi-

tate cognita ; etenim, in primo

casu in concedentis consensu nullus

reperitur defectus; in alio con-

sensus concedentis absolute et sim-

pliciter praestitus dicendus est ,

cum, falsitate non cognita, expo-

sitae causae consensum non alliga-

verit.

At dari potest casus ut licentia

matrimonio assistendi non ab ipso

Sacerdote petita fuerit, sed ab alio,

ipso conscio, vel ignorante; vel

etiam quod licentia concessa revo-

cata fuerit. Quid in hisce tribus

casibus ?

Quoad postremum, certum est

matrimonium minime subsistere,

atque Sacerdotem ei assistentem

suspensionem incurrere, si revo-

catio ei intimata legitime fuerit,

ex. gr. per nuntium ad id destina-

tum ; Sacerdos enim matrimonio

assisteret sine licentia; haec enim

cum sit gratuita, potest ad lubitum

revocari ; revocatione autem facta

et legitime intimata, licentia cessat-

» sentes fuerint nec contradixeri t ,

» obligantur ; et ex eis oritur iu-

» stitia publicae honestatis. » Cum

itaque matrimonium sit materia fa-

vorabilis, atque Parocho praesenti

et tacenti assistentia ab alio Sacer-

dote praestita nullum, vel levissi-

mum tantum praeiudicium afferat,

eius silentium pro consensu haben-

dum est; si enim noluisset, pro-

fecto contradixisset.

At alio in casu licentia non in-

tercedere dicenda est, consequenter

matrimonium est nullum. Conci-

lium Tridentinum enim exigit ut

matrimonium ab alio Sacerdote ce-

lebretur de ipsius Parochi vel Or- dinarii licentia. At qui credit Pa- rochum fore ut dedisset licentiam,

vel' exhibitam assistentiam ratam

habuisset, profecto non habet li-

centiam ; quae de cetero quando

requiritur ad valorem actus, hunc

praecedere debet.

Attamen licentia data fuit Sacer-

doti , at metu vel dolo extorta.

Quid?

Si licentia per metum extorla

fuit, matrimonium valere dicimus ;

quamvis enim licentia fuerit metu

extorla, matrimonium tamen cum

tali licentia contractum liberum

omnino fuit. Nulla vero adsunt

iura quae irritent vel matrimonia

cum tali licentia contracta, vel li-

centiam metu extortam. Cf. Schmal-

zgrueber loc. cit. n. 209. qui in

re plures Doctores citat, atque op-

positas rationes refellit.

Si vero licentia dolo fuit obtenta,