406 A P P K K n . ' X x n

Pontificis sententia appellantes ad fu- libilem; nullum concilium enim n turum un versale Concilium ut veri Romano Pontifice segrega tum potest Schismatici essent habendi. esse vel oecumenicum vel infalli-

Post Concilium Vaticanum au- bile (3). tem, de re contendere vel dubitare Puto quapropter, praesens caput est luci meridianae oculos claudere, adiectum in nostra Constitutione In eiusmodi enim Concilio nedum esse, quod edita sit ante Vatica- Primatus Romani Pontificis eviden- num Concilium;praetermissum enim tissime adsertus est (i) sed etiam certe fuisset, utpote nunc inutile, infallibiliias personalis, ut est Ee- vel fere inutile pro iis saltem qui clesiae caput et magister (2). catholici vocantur et sunt, si post

Qua de causa post Vaticanam Vaticanam Definitionem promulgata definitionem appellare a sententia Constitutio fuisset (4), Romani Pontificis ad futurum Con- Hoc caput ita legebatur in Bulla cilium universale, est appellare a Coenae prout a Benedicto XIV pro- primate supremo et infallibili ad mulgata fuit: iudicem nec supremum nec infal- § 2. Item « euommunicamus et

(1) Si quis dixerit., Romanum Pontificem habere tantummodo officium inspectionis vel directionis, non autem plenam et supiemam potestatem iurisdictionis in universam Eccle siam, non solum in rebus quae ad fidem et mores, sed etiam in iis quae ad disciplinam et regimen Ecclesiae per totum orbem diffusae pertinent ; aut eum habere tantum potiores partes, non ve.o totam plenitudinem huius supremae potestatis; aut hanc eius potestatem non esse ordina.ian et immediatam sive in omnes ac singulas Ecclesias, sive in omnes et singulos pastores et fideles; anathema sit.

(2) Romanum Pontificem, cum ex cathedra loquitur, id est, cum omnium christianorum pasto is et doctoris munere fungens, pio suprema sua Apostolica auctoritate doct unam de fide vel moribus ab uuive sa îîcc'esia tenendam definit, per assistentiam divinam, ipsi in Beato Petro promissam, ea infallibilitate pollere, qua Divinus Redemptor Ecclesiam suam in definienda doctrina de fide vel moribus instructam esse voluit; ideoque eiusmodi Roman Pontificis definitiones ex sese, non autem ex consensu Ecclesiae irreformabiles esse. Si quia autem huic nostrae definitioni contradice e, quod Deus avertat, praesumpserit; anathema sit.

(3) In 1. Inter haeresim 26. caus. 24. q. i. refertur quaedam S. Hieronymi sententia, quam subnectere dignum puto: « Inter haeresim et schisma hoc interesse arbitramur, quod » haeresis perversum dogma habeat, schisma propter Episcopalem dissensionem ab Ecclesia » pariter separat. Quod quidem in principio aliqua ex parte intelligi potest. Ceterum nul- » lum schisma non aliquam sibi contingit haeresim, ut recte ab Ecclesia recessisse videatur.

Haec autem maximi Doctoris sententia ex historia luculentissime probatur. (4) Etenim in Concilio Vaticano diris devota fuit quaecumque de re sententia his

verbis: - Docemns etiam et declaramus eum (Romanum scilicet Pontificem) esse iudicem sn-

» premum fidelium, et in omnibus causis ad examen eccles asticum spectantibus ad ipsius » posse recurri iudicium. Sedis vero aposto!icae, cuiuB auctoritate maior non est, iudicium » a nemine fore retractandum, neque cuiquam de eius licere iudicare indicio. Quare a veto » veritatis tramite aberrant qui affirmant lir*ie ab indiciis Romanorum Pontificum ad Oe- cumenicum Concilium tamquam ad aucto" latem Romano Pontifice superiorem appellare. *

Sess. IV. Cap. 8.