726 EX S. G. EPISC. ET REGUL.

cretum H. S. C. ad Episcopos, diei 17 Decembris 1839, sta- tuit principium quod sit in potestate Episcoporum dimittendi aut non admittendi in propriis dioecesibus Clericos extraneos sola de causa quod ipsi ad eamdem dioecesim non pertineant, non modo conforme non esse iuri sed imo ab eodem reproba- tum, nisi aliae rationabiles causae remotionem Clericorum extraneorum suadeant. Quod Decretum certe non fuit abroga- tum a subsequenti S. C. C. diei 22 Decembris a. 189-1 (1), sive quia hoc est particulare pro Roma tantum, sive quia etiam hoc permittit ut Romae remaneant Clerici alienae dioecesis, qui retinent beneficium aut officium, aut qui ibidem iam diuturno tempore morantur cum tacita aut expressa pro- prii Ordinarii licentia.

Quinimo in casu locum habet decisio H. S. C. in supra relata Spoletana diei 6 Martii 1843, in qua revocatum est et am- plius decretum expulsionis Episcopi Spoletani, quum constaret de domicilio Sacerdotis in casu, sed de eius scandalosa vitae ratione non constaret. Nec H. S. C, arguit advocatus, ali- ter decidere potuit in relato casu, nec aliter in praesentif quum (uti habetur in citata Spoletana) « a iure absonum est civem privari suo domicilio, sine gravibus rationibus prout de iure comprobandis ». In casu autem Sacerdos N. N. domicilium habet in Archidioecesi Florentina, quum in ea- dem commoretur octo abhinc annis et animo ibidem perpe- tuo manendi. Iamvero « censetur constitutum domicilium simul ac quis re et facto declaravit se velle in loco aliquo in perpetuum permanere, hinc magis respicitur intentio per- petuam figendi habitationem quam diuturna ipsa habitatio » (Santi, Praelectiones, vol. II, lib. II, 'tit. II, de for. com* pet. n. 9)., Accedit quod Sacerdos N. N. habet beneficium residentiale.

Ulterius, addit advocatus, accusationes contra eum pro* latae non probantur prout de iure sunt comprobandae, quia Curia Florentina canonicum processum conficere recusavit

( i ) Cfr. Acta S. Sedis, vol. XXVII , pag. 373.