Hisce praemissis, videamus et quid eiusmodi suspensio compre- hendat, et quinam eam incurrant, et quamnam ob culpam.

Et quantum ad hoc postremum attinet, culpa quae suspensione ple- ctitur est recipere Episcopos aliosve praelatos ad regimen et admini- strationem Ecclesiarum et Mona- steriorum, quibus quovis modo a S. Sede provisi fuerant, antequam exhibuerit literas Apostolicas de sua promotione.

Ergo 1. cum in poenalibus verba stricto sint sensu accipienda, non erunt recipientes eiusmodi excom- municati, si recipiant non episco- pum, vel praelatum proprie dictum, sed eum, qui ex. gr. tamquam Dioecesis, Ecclesiae, Monasterii Vi- sitator vel administrator mittatur, aut sese praesentet, antequam li- teras Apostolicas exhibeat.

2. Eiusmodi receptio sensu ec- clesiastico accipienda est ; conse- quenter non significat receptionem quamlibet, ex. gr. Episcopum vel praelatum hospitem acceptare, ei urbanitatis, amicitiae, et reverentiae officia exhibere, sed eos acceptare ut Episcopos et praelatos illius Ec- clesiae, Dioecesis,Monasterii, eisque debitam obedientiam spondere et exhibere. Id nedum patet ex scopo a legislatore intento ; nedum ex verbis ad regimen ét administra- tionem Ecclesiae vel Monasterii, quibus officia episcopalia et prae- latitia disignantur, sed etiam ex Bonifacii VIII lege, quam supra re-

343

tulimus, in qua aperte pronun- tiant^' suspensi recipientes, vel obedientes eisdem. Si qui ergo sint qui Episcopo vel praelato obedien- tiam neque spondeant neque exhi- beant, quamvis eos debita reve- rentia prosequantur, lata suspen- sione immunes erunt. Cum enim proprie dictam obedientiam et sub- iectionem non exhibuerint , qua ut Episcopi et Praelati acceptantur, planum est Pontificia decreta ab iis servata fuisse, cum dici non pos- sint recepisse Episcopos et Prae- latos ad regimen et administratio- nem Ecclesiae vel Monasterii; quae receptio de more proprie et vere fit per exhibitionem obedientiae alicui tamquam proprio et legitimo Superiori.

Ut autem eiusmodi culpa existat, Episcopi et hi praelati debent esse quovis modo apud eamdem Sanctam Sedem provisi, scilicet ut utamur Bonifacii VIII verbis, tales debent esse qui apud dictam S. Sedem promoventur, aut confirmationis, consecrationis, vel benedictionis munus recipiunt ad commissas eis Ecclesias et Monasteria absque di- ctae Sedis Uteris huiusmodi, eorum promotionem, confirmationem, con- secrationem, seu benedictionem con- tinentibus accedere non praesu- mant.

Ex qua conditione infertur, quod si quis impostor accedat falsas li- teras exhibens, et Capitula atque Conventus, epistolarum falsitatem non advertentes, illum recipiant,