EPISTOLA ENCYCLICA 729

cussa; Petrus vero per petram. Nam Iesus dignitates suas lar- gitur , nee exhauritur Sacerdos est, facit sacerdotes

petra est, petram facit (1). Rex idem Ecclesiae, qui habet cla- vem David: qui aperit et nemo claudit: claudit et nemo ape- rit (2), traditis Petro clavibus, principem christianae reipublicae declaravit. Pariter pastor maximus, qui se ipse pastorem bonum nuncupat (3), agnis atque ovibus suis pastorem Petrum praepo- suit: Pasce agnos, pasce oves. Quare Chrysostomus: Eximius erat inter Apostolos, et os discipulorum et coetus illius caput... Simul ostendens ei, oportere deinceps fidere, quasi abolita ne- gatione, fratrum ei praefecturam committit.... Dicit autem: Si amas me, fratribus praeesto (4). Demum qui confirmât in omni opere et sermone bono (5), mandavit Petro ut confirmaret fra- tres suos. Iure igitur Leo magnus : De toto mundo unus Petrus eligitur, qui et universarum gentium vocationi et omnibus Apo- stolis, cunctisque Ecclesiae patribus praeponatur: ut quamvis in populo Dei multi sacerdotes sint multique pastores, omnes tamen proprie regat Petrus, quos principaliter regit et Chri- stus (6). Itemque Gregorius magnus ad Imperatorem Mauritium Augustum: Cunctis evangelium scientibus liquet, quod voce do- minica sancto et omnium Apostolorum Petro principi apostolo totius Ecclesiae cura commissa est... Ecce claves regni caelestis accepit, potestas ei ligandi ac solvendi tribuitur, et cura ei to- tius Ecclesiae et principatus committitur (7).

Eiusmodi autem principatum, quoniam constitutione ipsa temperationeque Ecclesiae, velut pars praecipua, continetur, vi- delicet ut principium unitatis ac fundamentum incolumitatis per- petuae, nequaquam cum beato Petro interire, sed reddere in eius successores ex alio in alium oportuit : Manet ergo disp o- sitio veritatis, et beatus Petrus in accepta fortitudine petrae perseverans, suscepta Ecclesiae gubernacula non reliquit (8). Quare Pontifices, qui Petro in episcopatu romano succedunt, supremam Ecclesiae potestatem obtinent iure divino. Definimus,

(1) Horn, de Poenitentia, n. i in appendice opp. S. Basila.

(2) Apoc. TU, 7.

(3) Ioann. X, 11.

(4) Horn. LXXXVIII , in Ioan. n. 1.

(5) II. Thessalon. II, 16.

(6) Serro. IV, cap. 2.

(7) Epistolarum, lib. V, epist. X X . (8) S. Leo M. serm. III, cap. 3.