ARTICULUS III.

De sufficientia trium ordinum Cherubin, Seraphin, et Thronorum,

Deinde, Quaeritur de sufficientia illorum ordinum,

Videtur enim, quod multo plures deberent esse:

1. Secundum enim quodlibet donum Spiritus sancti sive ad contemplativam sive ad activam vitam pertinens, est conversio in Deum: et sic ad minus septem deberent esse ordines secundum septenarium numerum donorum.

2. Adhuc, Multa sunt attributa divina, sicut potentia, sapientia, bonitas, justitia, et misericordia, et hujusmodi: et secundum quodlibet illorum contingit converti in Deum: videtur ergo, quod penes hoc deberent distingui ordines.

Solutio. Dicendum, quod sufficientia ordinum primae hierarchiae accipitur secundum ea quae faciunt perfectum motum in Deum secundum conversionem ad ipsum, et illa sunt tria quae dicta sunt. Primum est motivum quod per exstasim quam facit, movet et transponit amantem in amatum: et penes hoc accipitur primus ordo. Secundum est illuminativum et ostensivum et amati et omnium bonorum quae sunt in ipso propter quae amabile est: et propter hoc accipitur secundus ordo. Tertium est adeptio amati ab amante: et quietissima insessio amati in amante et penes hoc accipitur tertius ordo. Et in his perficitur conversio et motus in Deum: et propter hoc non sunt plures.

Ad id quod primo contra objicitur, dicendum, quod per dona sancti Spiritus conversio est in Deum, secundum quod ipse est causa meriti sive operum nostrorum in merendo: et penes talem conversionem non distinguuntur ordines: quia hoc pertinet ad viam, non ad patriam.

Ad aliud dicendum, quod attributa divina dicunt modum creationis, quo creaturae exeunt ab ipso: sicut dicit ipse Origenes, quod Deus dicitur sapientia, quia sapientiae nostra? causa est. Unde penes talem exitum non distinguuntur ordines, sed potius penes perfectam conversionem et motum intellectualis creaturae in ipsum, ut dictum est.