LEOPOLIEN. SEU PRESMILIEN. 733

asserens: se ante matrimonium corruptam fuisse,, et ad fi- nem Ianuarii 1 8 8 7 in lucem edidisse infantulum, cuius pater non erat comes Plater. Etenim cum nuptiae celebratae fue- rint die 22 Iulii 1 8 8 6 , et puer, quem immature editum te- stes passim affirmant, natus sit, teste comitissa, sub Ianua- rii fine anni 1 8 8 7 , intrare videtur notissimum axioma : « Pater, quem iustae nuptiae demonstrant. > Parochum in- super testatum fuisse memorat : quod ratio vitae puellae fue- rit semper irreprehensibilis ; et ideo si deflorata fuit, id ac- cidisse credit post matrimonium ; id ex eo confirmatur quod puer natus sit septimo post matrimonium mense. Nec prae- tereundum est quod retulit presmiliensis Antistes , scilicet comitem putasse hanc causam, nimirum, lapsum uxoris suf- ficientem esse ad solvendum matrimonium. » Quibus positis, nihil addendum censet defensor quoad opinionem a patrono editam, quod in statu graviditatis mulieris nusquam theolo- gice comes sacramentum conficere potuisset.

Tandem septimae manus depositiones ad trutinam revo- cans, animadvertit, ex novem excussis testibus, ne unum qui- dem tempore non- suspecto quidquam de inconsummmatione matrimonii, aut de re adsimili audivisse sive a coniugibus sive ab aliis. Concludit itaque defensor, iuramentum testium qui nihil viderunt, nihil audierunt tempore non suspecto, haud melius quam coniugum confessionem matrimonii incon- summationi demonstrandae suffragari.

Hisce aliisque adductis, propositum fuit diluendum

Dubium

An consulendum sit SSmo pro dispensatione a matrimo- nio rato et non consummato in casu.

RESOLUTIO. Sacra C C. re disceptata, sub die 21 Maii 1 8 9 2 respondere censuit: Ex deductis non constare de inconsum- matione.

Ex QUIBUS COLLIGES. I. Perdifficile esse probare incon- summationem in matrimoniis, quibus mulier iam non est am-