Appendix II 733

sequi potest generatio ac proinde dicenda est perfecta. 3 0 ) Gra- vior est pro affinitate ratio, si exinde proles sequitur. Lehm- kuhl vol. II, n. 765, putat hoc in casu affinitatem oriri, quia partes factae sunt una caro ratione prolis. At non omnes admittunt partes fieri unam carnem ideoque affinitatem enasci ratione solius prolis sine praevia copula perfecta, imo aucto- res id implicite negare videntur, dum tradunt affinitatem unice oriri ex copula et quidem ex copula per se apta ad prolis generationem. Ita e. g. P. BUCCERONI in Praxi, n. 43 - notan- dum in primis est quoad affinitatem eam non exoriri nisi ex copula et ex ea copula quae sit per se sufficiens ad pro- lis generationem ».

86. In praxi SS. CC., saltem in casu quo proles orta non est' (nobis enim notum non est an unquam penes SS. CC. definitus sit casus in quo proles nata sit), si constat pene- trationem locum non habuisse eo ipso matrimonium uti sim- pliciter ratum habetur.

87. Quae quidem praxis optime explicatur in sententia eorum qui tenent matrimonium nonnisi copula consummari; quae sententia praeterea consona est cap. Laudabilem 3, de Frigidis et maleficiatis: «Si autem... uterque iureiurando dicat qnod numquam per carnis copulam una caro effecti fuissent... », ubi requiritur ut per copulam facti sint una caro: dum e contra in alia sententia non ita facile explicatur, in hac enim excluditur dubium consummationis ex praesumptione, sc. eo quod casus rarus sit et per accidens eveniret. Sed casus non est tam rarus et quamvis per accidens eveniat, dubium non excluditur: atqui matrimonium solvi nequit, nisi certo constet de non consummatione.

2 0 . De causis ad dispensandum necessariis.

88. Iuxta communem DD. sententiam ad dispensandum in aliqua lege requiritur motivum aliquod, et quidem si aga- tur de propria lege solum ad liceitatem, legis enim obligatio