Pensionis seu. alimentorum 737

que filiis tribuat alimenta in beneficio recipienda, si forte ad

-egestatem dilabantur, ita ut Canonistae omnes in definitione

generali iurispatronatus hoc exprimant communiter dicendo,

-quod iuspatronatus sit ius honorificum onerosum, et utile in

Ecclesia competens, honorificum quia Patronus habet honorem

praesentandi, onerosum, quia habet onus defendendi Eccle-

siam, et utile quia habet ius alimentorum. Quapropter penes

Canonistas inolevit illud carmen relatum ab Hostiensi in cap.

Nobis cit. « ibi » Patrono debetur honor, onus, Emolumentum. Praesentet, praesit, defendat, alatur egenus.

Verum nedum ex iure hoc dimanat, sed etiam ex con-

stanti praxi H. S. C. quae eorumdem inopiae meliori quo

potuit modo opitulata est, quandoque per administrationem

beneficii, quandoque per suspensionem nominationis, quando-

que demum per onerum reductionem, ceu patet in Taurinen,

jo martii 1776, Terrarien. Reductionis Missarum 22 februa- rii 17Q3, Ianuen. Cappellaniae 21 augusti 181c, Sorana Suspens. Nomin. 3 dec. 1831 § Iamvero, Camerinen. 20 dec. 1634; ° i u m

imo constat eorumdem inopiae non solum succurrisse de bene-

ficio vacante, verum etiam de ipso beneficio pleno Camerinen.

Canonicatus 3 septem. 1847 § Verumtamen, Velite?ma Subsidii 17 dec. 1833 § interim. Nec solum huiusmodi liberalitati locum

dedisse, quum de eorum absoluta egestate constiterit, sed et

quando relativa paupertate premi Patroni visi sunt, ceu crebris

probatur eiusdem S. Ordinis responsis ut in Asculana Dispen-

sationis 20 maii 1786, Aquen. Cappellaniae 3 febr. 1687, Montis alti Beneficii 27 iunii 182c, Camerinen. Cappellaniae 13 mar- tii 181Ç aliisque quampluribus.

De Bertrandi autem paupertate nedum relativa, sed abso-

luta non esse ambigendum, amplissimum Praesulis testimonium

supra relatum suadet. Ait enim ei deberi huiusmodi subsidium

habita speciali ratione tardissimae senectutis et non solum pau- pertatis, sed verae miseriae in qua versatur Orator ; nec ipse adversarius id diffitetur. Ad ipsam autem propria culpa non

fuisse redactum nedum demonstrari videtur ex gratia alias

Acta, tom. VII, fase. LXXXIII. 47