EPISTOLA ENCYCLICA 737

statuit : Solum romanum Pontificem, pro tempore existentem, tamquam auctoritatem super omnia concilia habentem, tam Conciliorum indieendorum, transfer endor um, ae dissolvendorum plenum ius ac potestatem habere, nedum ex sacrae Scriptu- rae testimonio dictisque Patrum ac aliorum romanorum Pon- tificum, sacrorumque canonum decretis, sed propria etiam eorumdem Conciliorum confessione manifeste constat. Sane cla- ves regni caelorum uni creditas Petro, item ligandi solvendique potestatem Apostolis una cum Petro collatam, sacrae litterae testantur : at vero summam potestatem sine Petro et contra Petrum unde Apostoli acceperint, nusquam est testatum. Pro- fecto a Iesu Christo nullo pacto accepere. - Quibus de caus- sis, Concilii Vaticani decreto, quod est de vi et ratione prima- tus Romani Pontificis, non opinio est invecta nova, sed vetus et constans omnium saeculorum asserta fides (1).

Neque vero potestati geminae eosdem subesse, confusionem habet administrationis. Tale quicquam suspicari, primum sa- pientia Dei prohibemur, cuius consilio est temperatio isthaec regiminis constituta. Illud praeterea animadvertendum, tum re- rum ordinem mutuasque necessitudines perturbari, si bini magi- stratus in populo sint eodem gradu, neutro alteri obnoxio. Sed romani pontificis potestas summa est, universalis, planeque sui iuris : episcoporum vero certis circumscripta finibus, nec plane sui iuris : Inconveniens est, quod duo aequaliter super eum- dem gregem constituantur. Sed quod duo, quorum unus alio principalior est, super eamdem plebem constituantur, non est inconveniens ; et secundum hoc super eamdem plebem imme- diate sunt et Sacerdos parochialis et Episcopus et Papa (2). Romani autem Pontifices, officii sui memores, maxime omnium conservari volunt quidquid est in Ecclesia divinitus constitutum : propterea quemadmodum potestatem suam ea qua par est cu- ra vigilantiâque tuentur, ita et dedere et dabunt constanter ope- ram ut sua Episcopis auctoritas salva sit. Imo quidquid Episcopis tribuitur honoris, quidquid obsequii, id omne sibimetipsis tribu- tum députant. Meus honor est honor universalis Ecclesiae. Meus honor est fratrum meorum solidus vigor. Tunc ego vere hono- ratus sum, cum singulis quibusque honor debitus non negatur (3).

(1) Sess. IV, cap. 3.

(2) S. Thomas in IV sent. dist. XVII, a. 4, ad q. 4, ad 3.

(3) S. Gregorius M. Epistolarum lib. VIII, epist. X X X , ad Eulogium.

Acta, Tom. XXVIII, fase. CCCXXXVI. 47