746 Pensionis

valorem attigisse videtur etiam pensionis impositae tempore;

cum Episcopus ipse referat, suum antecessorem statum eiusdem

redegisse activum et passivum, ex quo compertum est reddi-

tus eiusmodi attingere tantum annuam summam scutatorum

91 , 0 5 ; in qua summa includebantur quoque scutata 18, 45

ex communi massa provenientia.

De hac Congruae insufficientia etiam alia suppetunt argu-

menta. Nam anno 1822 Archipresbyter proprium exorabat

Episcopum, ut imponere vellet Sodalitio S. Iacobi onus sol-

vendi scutata 18 pro vice-parocho, quem ipse alere nequibat,

quod Episcopus benigne concedebat. Praeterea anno 1830

Presbyter R. gravatus tributo vulgo « dei fuocatico » conqtie-

rebatur apud Apostolicam Delegationem, Municipii Documen-

tum exhibens quo aliis fuerat exemptus vectigalibus. Et Pro-

vinciae moderator, illius supplici libello rescribebat, Apostolicam

Delegationem concedere petitam exonerationem eo quod eius

praebenda non haberet neque unquam habuisset Congruam

a Concilio Tridentino praefixam.

Anno 1839 aliud imponebatur Presbytero R. tributum

{vulgo a" imbottaggid) et ipse iterum ab Apostolica Delega-

tione expetebat ab illo eximi, quod cum non obtinuisset,

Ordinarium adivit, eoque deprecante, suprema auctoritas exem-

ptionen impetratam elargiebatur, quousque congrua sufficienti

provideretur. Constat igitur archipresbyteralem praebendam

pensione gravatam fuisse, quamvis conciliarem congruam

non haberet, atque ideo contra Tridentini praescripta. Hinc

huius oneris reservatio favore Presbyteri R. radicitus nulla

diiudicanda videtur, tum propter irritans decretum quo Con-

cilii Decretum munitur, tum propter Leg. 5, Cod. de leg.

« ea quae lege fieri prohibentur, si fuerint facta, non solum « inutilia, sed pro infectis etiam habeantur, licet legislator fieri « prohibuerit tantum, nec specialiter dixerit inutile esse debere « quod factum est » .

Nulla quoque censenda videtur reservatio, obreptionis et

subreptionis vitio indulti pontificii. Etenim Presbyter R. ut