748 Pensionis

Explorati, vero iuris est, quod clericus nequit renunciare

quidquid utilitatem vel decus ordinis respiciat, neque facto

proprio praeiudicium afferre ipsi ordini aut Ecclesiae. Rota,

dec. 437 n. i et II part. 13 dec. 230 n. 7 et seq. part. 6.

Circa vero usum receptum capitularia solvendi gravamina,

praebendae sacristiae redditibus, refert Ordinarius, Archipre-

sbyterum et Canonicos adducere consuetudinem immemora-

bilem ; quae indubitanter titulum validissimum praebet. C o n -

suetudo enim debitis praedita requisitis, legi communi derogat,,

ubi invaluit specialem constituit legem ; cap. ult. de consueta

et praesumere facit meliorem mundi titulum, haud excluso

apostolico beneplacito. Rota dec. 332 cor. Benincasa Vcrulana Abbatiae 23 aprii. 1706 et 20 iunii 1707, neque talis usus

ullum cultui divino praeiudicium afferre videtur ; quoties enim

in generali ecclesiae administratione habeatur deficientia pro

omnibus oneribus adimplendis, omnes, singulique capitulares

ad contributionem vocantur.

Tamen exponit Ordinarius praebendarum divisionem, et

unius ex illis assignationem Sacristiae evenisse pene saeculo

anteacto, proindeque usus solvendi tributa Sacristiae redditibus

esse nequit antiquior ; neque certum est an invocata consue-

tudo habeat pro se centum annorum spatium, atque utrum

ei competat titulus immemorabilis.

Consuetudo haec videtur praeterea irrationabilis, quia

redditus praebendae a fine ad quem diriguntur, cum gravi cultus

divini detrimento, avocat. Ideoque censet Episcopus abusive

inductam fuisse, atque adeo subiungit quod si divini cultus decor

conservari ac promoveri velit, necessarium est decernere ut

unusquisque ex praebendatis solvat suae praebendae gravamina, suisque oneribus Sacristia satisfaciat.

His aliisque deductis propositum fuit resolvendum