512 vel ad ea peragenda interdicti vo-

centur, interdictum huius Capitis

contrahitur ab illis qui celebrare

faciunt, vel ipsi celebrant.

Attamen id faciant oportet scien-

ter; nosse scilicet debent locum il-

lum esse interdictum, et personam

quam celebrare faciunt divina inter-

dicto suppositam esse. Ergo si igno-

rantia aliqua etiam affectata laborent,

interdicto non percelluntur; scientia

enim exigit et dicit legis perfectam

cognitionem, at quaelibet ignoran-

tia perfectam cognitionem legis ex-

cludit. Quod in re apprime notan-

dum est. Qua de causa si quis du-

bitet an locus , vel persona illa

sit interdicta, poena interdicti non

tenetur. Sed nec eo tenetur si eius-

modi divina peragantur in oratoriis

privatis saecularium, vel aliis in

locis, quae Episcopi auctoritate ere-

cta non fuerint ; non censentur enim

sacra, nec consequenter interdicto

subiecta.

Alii qui eiusmodi interdicto per-

celluntur sunt admitientes nomina- tim excommunicatos ad divina of- ficia, seu ecclesiastica sacramenta, vel ecclesiasticam sepulturam.

Hac in capitis parte expenden-

da animadvertere primo debemus,

Pium Papam IX articulo XVII Se-

ctionis II excommunicationi Romano

Pontifici simpliciter reservatae sub-

iecisse Clericos scienter et sponte communicantes in divinis cum per- sonis a Romano Pontifice nomina- tim excommunicalis, et ipsos in officiis recipientes.

cui ecclesiae custodia commissa

fuit vel actualiter commissa re-

peritur, fuerit pro unius diei spa-

tio ; cum autem in lege poenali

verba sint stricto sensu interpre-

tanda, bos postremos tantum in-

terdicto teneri arbitramur, non alios

quoslibet Sacerdotes sive saecula-

res, sive regulares, ad quos non

pertinet ecclesiae custodiam ge-

rere, nec facere celebrare. Id vero

ex eo maxime deducimus, quod Bo-

nifacius VIII ideo legem tulerit,

quod qui privilegiis sese commu-

nitus censerent, non observarent

lata sive ab Ordinariis sive a dele-

gatis iudicibus interdicta ; privi-

legia autem inducere vel demon-

strare ad Superiores, non ad quos-

cumque pertinet; ergo ad Supe-

riores pariter pertinet celebrare

facere; haec autem etiam plurium

Commentatorum pianae Constitu-

tionis sententia est.

Porro ut hi interdictum contrahant,

vel celebrare, vel celebrare facere

debent divina in locis interdictis.

Divina autem sunt non tantum

missae celebratio, sed alia omnia di-

vina officia quae soli clerici pera-

gere possunt : hinc canonicarum

horarum publica recitatio, proces-

siones publicae, omnis oratio pu-

blica quae ex Ecclesiae vel Christi

institutione exigit ordinem sive

maiorem, sive minorem; solemnis

benedictio aquae, palmarum, can-

delarum, chrismatis et similium.

Quae si in locis interdictis a per-

sonis non interdictis peragantur,