7 6 8 Allocutio

A L L O C U T I O

Quam Pius PP. X habuit ad iuvenes catholicos Poloniae (i).

Maximae sint tibi grates, Venerabilis Frater, qui diserta allocutione dilectos filios coram Nobis ostendens iucunditatem ac solatium animo Nostro attulisti. Si enim semper et prae- cipue cordi Nobis est iuventus, verbis satis significare non possumus, quantum gaudii Nobis afferat conspectus iuvenum Gentis Polonae, cuius et praeclara spirat memoria gestarum rerum et magnam erga hanc Sanctam Sedem coniunctam cum fiducia pietatem agnovimus.

Hi enim fratres sunt illorum qui sicut perbelle memirtisti, ineunte saeculo xin ferventi religionis ardore incensi innu- meri in Syriam et Palaestinam dimicantes convenerunt, ut loca sanctissimis Redemptionis nostrae mysteriis consecrata recuperaren! et christiani nominis hostes ad catholicam ve- ritatem converterent. Hi filii sunt illorum patrum, qui tre- mefacta Europa ad impetus hostium praepotentium, pectorum suorum praesidia inter primos insignibus proeliis opposue- runt: iidem religionis et civilis cultus vindices acerrimi, fidis- simique custodes. Hi sunt iuvenes, qui macte virtute saeculi falladas et maiorum exempla caventes, ad omnem christia- nam laudem animose contendunt, nec postrema cura ea est aliis prodesse exemplo, scilicet ut multi numerentur, qui cum illis rerum omnium, quae honestae sint, communione iun- gantur.

Dum porro vos, dilecti filii, non degeneres virtutis pa- trum gaudenter perspicimus, praeclaras voluntates vestras omni, ut par est, commendatione prosequimur, atque animos etiam vobis ultro addimus, ut studiis vestris eam gloriam sectemini, quae in probanda Deo et Ecclesiae fide vestra

( i ) Die 24 Aprilis 1905 Sanctitas Sua in privata Audientia excepit iuvenes

catholicos studentes Po lon iae romanum iter primo suscipientes, et per relatam

Al locut ionem sermoni Episcopi Leopol iensis respondit (N. R.).