MEMBRUM III.

De ejectione hominis de paradiso.

Tertio, Quaeritur de ejectione hominis de paradiso.

Objiciunt enim quidam, quod i. Ejici propter hoc non debuit in paenam peccati: hoc enim peccatum necessitate moriendi punitum erat. Cum ergo dicat auctoritas, Nahum, i, 9, quod non consurgit duplex tribulatio,, et quod non. punit Deus bis in idipsum, videtur, quod secunda paena ejectionis de paradiso fieri non debuit.

2. Adhuc, Desolatus consolatione indiguit, non desolatione: videtur ergo, quod ad consolationem in paradiso dimitti debuit, ut paeniteret ubi deliquit.

3. Adhuc, Psal, lxxvi, 10: Aut obliviscetur misereri Deus ? aut continebit in ira sua misericordias suas ? Videtur ergo, quod ira? vindictae aliquid misericordiae esse debuit admixtum, ut saltem relinqueretur in paradiso ad solatium vitae mortalis.

Contra:

i. Habitaculum debet respondere habitanti secundum naturam: paradisus habitaculum est beatorum beatitudine innocentiae: ergo innocentia perdita Adae non congruebat paradisus ad habitandum.

2. Adhuc, Innocentia perdita interdictum est ei edulium de ligno vitae, Genes, iii, 22: Nunc ergo ne forte mittat manum suam, et sumat de ligno vitae, et comedat, et vivat in aeternum. Ergo a simili etiam a loco debuit ejici, et poni in locum miseriae et mortalitatis. Et hoc concedendum dicit Augustinus in Glossa super Genesim ad litteram, quod ejecerit eum de paradiso in hunc locum rum terrae maledictae in opere hominis.

Solutio. Dicendum ad primum, quod ex hoc non consurgit duplex tribulatio: quia unum adjunctum est alteri. Necessitas enim moriendi requirit locum in quo possit esse necessitas moriendi, quae in paradiso esse non poterat. Unde ejectio paradisi adjuncta paena est ad necessitatem moriendi: et sic una reputatur cum illa. Et dicit Augustinus , quod in illius peccati paenam ejectus est de paradiso in istum miseriarum locum.

Ad aliud dicendum, quod licet consolatione indiguit, tamen habere non debuit: quia indignum se fecit. Et Augustinus super Genesim ad litteram ponit similitudinem dicens: " Emisit eum Dominus Deus de paradiso voluptatis in locum sibi congruum, sicut plerumque malus cum inter bonos vivere coeperit, si in melius mutari noluerit, de bonorum congregatione pellitur, pondere pravae consuetudinis pressus . "

Ad aliud dicendum, quod licet numquam obliviscatur misereri, nec contineat in ira sua miserationes suas: tamen ex misericordia nihil facit perversi con- tra ordinem universi quem ipse instituit. De ordine autem universi est, ut locus respondeat locato per congruentiam: sed in hoc, ut dicunt Sancti in Glossa super Genesim, non continuit misericordias suas, quin in ipsa promulgatione poenae ejectionis significaret modum per quem redire posset. Cum enim dixit: Collocavit ante paradisum voluptatis Cherubim, et flammeum gladium atque versatilem ad custodiendam viam ligni vitae , sicut dicunt Sancti Augustinus et Beda et Strabus, per Cherubim, qui interpretatur plenitudo scientiae, significatur charitas, de qua dicitur, ad Roman, xiii, 10: Plenitudo legis est dilectio. Per flammeum gladium atque versatilem significantur paenae hujus mortalis vitae, quae ut gladius incidunt, et ut flamma exurant, et mobilitate versatiles sunt. Unde licet ad litteram fuerit ibi Angelorum custodia, ut dicit Augustinus, tamen in ipso modo ponendi misericorditer significatur, quod per tolerantiam passionum temporalium et charitatem spes esset sibi redeundi ad paradisum spirituum.

Ad ultima duo quae in contrarium objiciuntur, dicendum quod conceduntur et verum concludunt.