MEMBRUM I.

Utrum potentia peccandi sit potentia, vel impotentia ?

Ad primum objicitur sic:

1. Dicit Philosophus, quod potentiae rationales sunt ad opposita: opposita sunt malum et bonum: sed potentia rationalis ad bonum, est potentia: ergo potentia quae potest facere malum, est potentia.

2. Adhuc, Eccli. xxxi, 10 et 9: Qui potuit transgredi, ei non est transgressus: facere mala, et non fecit. Quis est hic ? Et laudabimus eum. Vir sanctus non laudatur de impotentia, sed de potentia, cum sit laudabilium bonorum. Ergo potentia ad malum, simpliciter potentia est.

3. Adhuc, In praehabitis, distinct. XXXIV, dictum est, quod liberum arbitrium est facultas rationis, et voluntas qua bonum eligitur gratia assistente.

et malum eligitur ea deserente. Liberum arbitrium est simpliciter potentia. Ergo videtur, quod potentia mali sit simpliciter potentia.

4. Adhuc, Augustinus dicit in libro de Vera religione, quod malum est adeo voluntarium, quod si non sit voluntarium, non est peccatum . Voluntas est simpliciter potentia et libera inter omnes. Ergo videtur, quod, potentia peccandi sit potentia.

5. Adhuc, Activa potentia, simpliciter potentia est: malum non fit nisi per activam potentiam: ergo potentia peccandi, simpliciter potentia est.

Contra:

1. Anselmus in libro de Libero arbitrio: " Putasne quod additum minuit libertatem, et subtractum auget, esse libertatem, vel partem libertatis? " Et intendit dicere, quod facultas peccandi addita minuit libertatem, et subtracta auget. Ergo videtur, quod facultas sive potentia peccandi nulla potentia sit, sed magna impotentia.

2. Adhuc, In corporalibus est ita, quod potentia moriendi sive deficiendi, summa impotentia est: ergo in spiritualibus etiam sic erit: quia potentia mali est potentia deficiendi: malum enim defectus est: ergo potentia ad malum summa erit impotentia.

3. Adhuc, Augustinus in libro do Libero arbitrio et gratia : " Qui potest quod sibi non prodest et sibi non expedit, quanto magis potest, tanto magis perversitas et adversitas possunt in ipsum. "

Solutio. Ad hoc dicendum, quod potentia mali dicitur duobus modis, scilicet ad actum malum, qui dupliciter potest considerari, scilicet ut actus, vel ut actus sub deformitate. Si consideratur ut actus: tunc non est dubium quin ta- lis potentia ad talem actum sit potentia. Si autem consideratur sub deformitate mali, cum malum defectus est et non ens, non potest habere nisi causam deficiendi, quae non est potentia simpliciter.

De hoc tamen disputatum est in principio primae partis hujus Summae theologiae, tractatu de bono et malo, quaestione, Unde malum ? Ubi expresse ostensum est, quod malum non habet causam efficientem, sed deficientem.

Et sic procedunt rationes et auctoritates ad utramque partem.