IN LIBRUM QUARTUM SENTENTIARUM
Secunda propositio (o) principalis superius posita ostenditur sic, quia lib. 2. dist. q.
De tertio (d) principali dico,quod eo modo quo potest esse definitio
Respondeo (b), plures baptizare, potest intelligi vel eumdem suscipientem, vel plures suscipientes:
QUAESTIO I. Utrum transubstantiatio sit possibilis?
Hic est (b) una opinio Innocentii de Officio Missae, part. 3. cap. de fracti one
QUAESTIO I. De essentia Sacrificii in genere.
QUAESTIO III. Virum fiat sacrificium in Missa.
QUAESTIO V. Quid offertur in hoc Sacrificio ?
QUAESTIO VII. Quisnam sit effectus hujus sacrificii ?
Joan. 20. Quorum remiseritis, etc. juncto illo praecepto: Diliges Dominum Deum tuum et te ipsum.
Praeceptum confessionis non haberi ex illo Jacobi 5. Confitemini alterutrum, etc. Suar. 4.
De quarta conclusione (f) videamus, quis, cui, quando, et quid. quis
Ad (e) quaestionem ergo dico, quod secundum Philosophum 5.
QUAESTIO I. Utrum fuerint licita aliquando bigamia ?
Dico (d) igitur quod nec propter votum continentiae proprie dictum
QUAESTIO IV. Utrum resurrectio sit naturalis
QUAESTIO V. Utrum resurrectio futura sit in instanti
(g) De tertio dico, quod animatio non est tantum in instanti propter rationem dictam in 2. artic.
.tum subdi corporali agenti ut puniatur. Hanc rejicit triplici ratione.
QUAESTIO I. Utrum in Deo sit justitia?
Oppositum primo Ethicorum : felicitas est operatio optima, etc. Item 10.
(b) In ista quaestione omnes tenentes beatitudinem consistere in
(f) Contra secundam positionem arguitur li b. I. dist. quaest.
QUAESTIO XIV. . Utrum corpora beatorum erunt agilia?
(a) Respondeo, hic sunt breviter quatuor vel quinque videnda per ordinem.
Scholium.
Theologi tenent motum coeli cessaturam, et probant variis locis Scripturae, quae Doctor solvit ; ostendit etiam rationem D. Thom. ad idem nihil facere, quam (inquit) Philosophus derideret.
(c) Theologi autem communiter tenent oppositum, pro quo adducuntur auctoritates et rationes. Auctoritas una Isaiae 60. et ponitur in littera : Non erit ibi amplius Sol ad
lucendum per diem. Sed ista auctoritas,sicut respondet Magister adducens Hieronymum, lib. 17. super Isaiam, non negat Solem et Lunam tunc lucere (licet hoc videantur verba sonare), sed significatur his qui erunt in aeterna beatitudine, nullum usum lucis praestare. Unde Hieronymus : Solis ac Lunae nobis cessabit officium, et erit ipse Dominus lumen suis in perpetuum. Similiter intelligitur illa auctoritas Apoc. 21. Civitas non eget Sole. Alia auctoritas adducitur Apoc. 10. Juravit Angelus, etc. quod post hoc tempus amplius non erit. Sed exponi posset illud, quod non erit amplius tempus ut impleatur prophetia, quia jam erit omnis impleta.
Adducitur ratio talis : Motus coelorum est tanquam propter finem, propter generationem et corruptionem ; ergo cessante illa generatione, frustra erit talis motus. Et istud confirmatur 2. de Generatione, quod praeter lationem diurnam, necessaria est latio Solis in obliquo circulo, ut sit continua generatio et corruptio istorum inferiorum. Et idem Philosophus 2. Physic. Sumus quodammodo finis omnium.
Sed illam rationem derideret Philosophus , nunquam enim aliquid ignobilius est nobilioris finis, loquendo de fine perficiente, sed tantummodo de fine proveniente, seu qualitercumque terminante ; et tunc ex defectu talis finis (quem tamen defectum ipse negaret esse futurum, quia ponit generationem perpetuam, sicut et motum coeli) si poneretur, non sequeretur motum coeli deficere,
sicut nec ex defectu effectus, sequitur causam deficere, maxime si effectus deficit, non propter defectum hujus causae, sed alicujus alterius. Sicut oportet Theologum dicere quod generatio non deficit propter defectum causae in sua causalitate, sed propter voluntatem divinam.
Et cum dicitur de frustra, nullam apparentiam habet, quia non est aliquid frustra, si habet finem perficientem, licet non proveniat ulterius aliquis finis extrinsecus, qui non est perficiens ; sicut nec Deus fuit frustra ab aeterno, licet non creavit illas res extra, quae sunt finis quodammodo omnium.
Illa auctoritas 2. Physic. potest exponi finis omnium, supple generabilium et corruptibilium, quia homo est nobilissimum inter illa, et in hoc quodammodo finis perficiens.