PROTHEMATA.

Prothema primum.

Fratris Bonae fortunae.

Argentum innocens dividet, Iob . Quanto res est pretiosior, tanto ministrum requirit fideliorem. Quantae pretiositatis sit verbum Dei, dicit Psalmus : Ideo dilexi mandata tua super aurum et topazion; ideo ministrum requirit fidelem. Propter hoc dicit Iob: Argentum innocens dividet, id est verbum Dei fideliter ministrabit. Verbum Dei significatur per argentum propter eius pretiositatem, puritatem et sonoritatem. Verbum Dei est pretiosum; Psalmus: Ideo dilexi mandata tua super aurum. Item est purum et sonomm; unde Psalmus: Eloquia Domini, eloquia casta, argentum igne examinatum etc. Unde notandum, quod in secundo verbo notatur verbi divini sublimis excellentia, ibi: Argentum: secundo, ministri idonei sufficientia, ibi: innocens: tertio, praedicandi modi congruentia, ibi: dividet. De primo patet, quomodo excellentia verbi divini significatur in argento: sed idonei ministri sufficientia tangitur, ibi: innocens. Ille est innocens praedicator, cuius vita respondet doctrinae, qui nec miserum facit nec miserum deserit: Psalmus : Quis ascendet in montem Domini, scilicet de quo monte dicit Isaias: Super montem excelsum ascende, tu, qui evangelizas Sion. Quis ascendet, dicit Psalmus: Innocens manibus, et mundo corde. Modi praedicandi congruentia vero, ibi: ditati. Aliter monendi sunt coniuges, aliter continentes, aliter iuvenes, aliter senes, aliter superbi, praesumtuosi, et aliter humiles, ut dicit Gregorius , quia debet modificari sermo secundum auditores: unde in Proverbiis: In plateis aquas tuas divide: ibi Glossa: " Sacram Scripturam expone secundum conditiones auditorum ". Sed nos non sufficientes sumus cogitare aliquid a nobis quasi ex nobis, sed sufficientia nostra ex Deo est , ideo in principio rogemus etc.

Prothema secundum. Fratris Bonaventurae.

Inter alios vocationis modos unus est per praedicationem. Unde os praedicatoris dicitur per Ieremiam os Dei, in quo Deus loquitur: Ieremias : Si separaveris pretiosum a vili, quasi os meum eris. Non enim vos estis, qui loquimini, sed Spiritus Patris vestri, qui loquitur in vobis. De isto vocandi modo sufficiat una auctoritas Proverbiorum, ubi dicitur : Sapientia, sapientia, id est Christus, quem Apostolus dicit esse Dei virtutem et Dei sapientiam: aedificavit sibi domum, id est Ecclesiam: " haec est domus Domini firmiter aedificati ". Excidit in ea columnas septem, immolavit victimam, scilicet passionis suae, quia Ecclesiam passione sua consecravit Posuit mensam, sacrae Scripturae scilicet: Psalmus : Parasti in conspectu meo mensam. Miscuit vinum, id est multiplicem sacrae Scripturae intellectum. Sensus litteralis est sicut aqua, sensus mysticus, tropologicus et anagogicus est sicut vinum: ergo vinum cum aqua est sensus litteralis cum sensu mystico, aiiagogico et tropologica Misit ancillas, id est praedicatores, qui dicuntur ancillae propter subiectionem servitutis, propter reputationem propriae parvitatis, propter compassionem cordis et propter fecunditatem boni operis. Ut vocarent ad arcem et ad moenia civitatis, id est patriae caelestis, ad quam tendere debemus. Ecce, quomodo vocat Deus praedicando: et respondendum est ei audiendo, corde commemorando et opere adimplendo. Hoc non potest fieri sine dextera Dei; Iob : Vocabis me, et ego respondebo tibi: operi manuum tuarum porriges dexteram. Opus manuum eius est conversio peccatorum. In principio rogabimus Deum etc.