2

ποταμοῦ. ̓Αβιμέλεχ. ονομα κύριον, ὁ καὶ υἱὸς Γεδεών. ουτος ἐπάταξε τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν ἐλευθέρων ανδρας οʹ ἐπὶ λίθον ενα, ἐξ ων οὐκ ἀπελείφθη πλὴν ̓Ιωαθὰμ τοῦ νεωτέρου διαδράντος. Αβιοσ. ὁ πολὺν μὴ εχων βίον· η κατὰ ἀντίφρασιν ὁ πολὺν βίον εχων. ωσπερ καὶ Ομηρος τὸ αξυλον. ̓Αβίωτοσ. ὁ μὴ ζῶν. λέγεται δὲ καὶ ὁ κακὸς καὶ ἀηδὴς καὶ ὀδυνηρός. ὁ δὲ ἀβιώτως ειχεν, εἰ μὴ κρατήσει τῆς πόλεως. Αβιτοσ. κύριον. Αβιτος τὴν ἀσκητικὴν καλύβην ἐπήξατο. ̓Αβρογάστησ. κύριον. ουτος Φράγγος ην, ος κατὰ ἀλκὴν σώματος καὶ θυμοῦ τραχύτητα φλογοειδὴς ην, δευτεραγωνιστὴς τυγχάνων Βάβδωνος. ̔Αβροκόμασ. ουτος σατράπης ην ̓Αρταξέρξου τοῦ Περσῶν βασιλέως. ̔Αβροχίτων. ὁ τρυφερὰ φορῶν. ̓Αβυδηνόσ. ἀπὸ πόλεως ̓Αβύδου. ἐπὶ συκοφαντίᾳ δὲ τάττεται ἡ λέξις διὰ τὸ δοκεῖν συκοφάντας ειναι τοὺς ̓Αβυδηνούς. καὶ ̓Αβυδώθι, ἐπίῤῥημα. alpha.7 Αβρων. Φρὺξ η ̔Ρόδιος γραμματικὸς, μαθητὴς Τρύφωνος, σοφιστεύσας ἐν ̔Ρώμῃ, γεγονὼς δὲ ἐκ δούλου, ως φησιν Ερμιππος. ̓Αβλῆτα. κακόβλητον. παρὰ τὸ βέβληται. κλίνεται δὲ διὰ τοῦ ˉτˉοˉς, οιον· ἀβλὴς, ἀβλῆτος. τὰ γὰρ εἰς ˉοˉς λήγοντα ὀξύτονα, σύνθετα ἀπὸ ῥήματος, μίαν συλλαβὴν φυλάττουσι τοῦ παρακειμένου παθητικοῦ, καὶ διὰ καθαροῦ τοῦ ˉτˉοˉς κλίνονται, ειτε εἰς ˉωˉς ωσιν, ειτε εἰς ˉηˉς, ειτε εἰς ˉαˉς. οιον κέκραται, χαλκοκράς. νεόκρατος ὁ νεωστὶ κεκραμμένος κέκληται. ἀβλὴς, ἀβλῆτος, ὁ μὴ τρωθείς. ̔Αβρόσ. ὁ κούφως βαίνων, κατὰ στέρησιν τοῦ βάρους· παρὰ τὸ βάρος καὶ τὸ στερητικὸν ˉα αβαρος καὶ συγκοπῇ ἀβρός· τὸ δὲ βάρος παρὰ τὸ βίᾳ αιρεσθαι. Αβροσ. παροξυτόνως. εθνος παρὰ τὸ ̓Αδρίᾳ. ̔Αβρὸς λειμών. καινότερος καὶ εὐθαλής. πάντας δὲ ὡς ἁβρότατα τὲ καὶ αμα εἰς εκπληξιν κατὰ πλοῦτον. τῷ γε δὴ πλοῦτον θαυμάζοντι ἐσταλμένους. ̓Αβροείμονεσ. οἱ λαμπροφόροι καὶ ἁπαλοφόροι. ἁβρὸν γὰρ τὸ λαμπρὸν καὶ κοῦφον καὶ τρυφερόν. παρὰ τὸ απτω η κατὰ στέρησιν τοῦ βάρους. ̓Αβίωτον βίον. ἀντὶ τοῦ εὐτελῆ καὶ πένητα. (Θηλυκόν.) ̓Αβρετίνη η ̓Αβρεττηνή. χώρα Μυσίας ἀπὸ ̓Αβροτίας Νύμφης. τὸ ἐθνικὸν ̓Αβρεττηνοί. alpha.8 ̓Αβυδών. χώρα Μακεδονίας, καὶ κλίνεται ̓Αβυδῶνος. ὡς Καλυδῶνος· τὸ ἐθνικὸν ̓Αβυδώνιος, ὡς Καλυδώνιος. Αβυσσοσ. πλῆθος ὑδάτων ἀπέραντον. η τόπος ἐν θαλάσσῃ ἀπύθμαντος. ̓Αβρότησ. τρυφερότης. ̓Αβένα. ἡ ἀβῆνα. ῥωμαϊστί. ̓Αβρότη νύξ. ἐν ῃ βροτὸς οὐ φαίνεται. ̓Αβυρτάκη. ὑπότριμμα βαρβαρικὸν δριμὺ, κατεσκευασμένον διὰ πράσων καὶ καρδάμων καὶ κόκκων ῥοιᾶς καὶ ἑτέρων. ̓Αβαρνίσ. πόλις Λαμψάκου. ̓Αβαντίσ. ἡ Ευβοια. Αβαρνοσ. πόλις. Αβδηρα. πόλις Θρᾴκης η ̓Ιβηρίας. ̓Αβίλη. πόλις ἐν τῷ ̓Ιορδάνῃ. Αβρα. ἡ οἰκότριψ καὶ παρὰ χεῖρα θεράπαινα. Αβυσσοσ. ἀπὸ τοῦ δύω, τὸ ὑπεισέρχομαι, τροπῇ τοῦ ˉδ εἰς ˉβ, βύω, βύσω, βέβυκα, βέβυσμαι, βέβυσαι, βυσσὸς καὶ αβυσσος, ἐν ῃ οὐδεὶς διέρχεται διὰ τὸ βάθος. ̓Αβδία καὶ ̓Αβδηρά. ἡ θάλασσα. εστι καὶ ονομα πόλεως. καὶ τὸ ἐθνικὸν ̓Αβδηρίτης. Αβιννα. πόλις. Αβορα. ονομα τόπου. ̓Αβρανίτισ. χώρα. ̓Αβαχθανή. λέξις ἑβραϊκή. Αβολλα. πόλις Σικελίας. τὸ ἐθνικὸν ̓Αβολλαῖος. alpha.9 (Οὐδέτερον.) ̓Αβδέλυκτα. τὰ μὴ μιαίνοντα, α οὐδεὶς βδελυχθείη. τραγικωτέρα δὲ ἡ λέξις· καὶ μὴν φιλῶ γὰρ ἀβδέλυκτ' ἐμοὶ τάδε. ̓Αβάκαινον. πόλις Σικελίας. οὐ δύναται τὸ ἐθνικὸν ̓Αβακαινῖνος. ̓Αβούλητον κακόν. ἀθέλητον, ο οὐ θέλει τίς. καὶ ἀβούλητος ὁ μὴ βουλόμενος. ̓Αβούλιτος δὲ, ονομα κύριον, διὰ τοῦ ἰῶτα. ̓Αβουλία. ἀπαιδευσία. ανοια καὶ μωρία. ̓Αβούλωσ. ἀφρόνως· ἀμαθῶς· κακῶς· ανευ λόγου. ̓Αβώνου τεῖχοσ. πόλις ἐν τῷ Εὐξείνῳ πόντῳ. καὶ ̓Αβωνοτειχίτης τὸ ἐθνικόν. Αβρα. ουτε ἁπλῶς θεράπαινα ουτε ἡ ευμορφος θεράπαινα λέγεται. ἀλλ' οἰκότριψ γυναικὸς κόρη καὶ εντιμος· ειτε οἰκογενὴς ειτε μή. κατὰ Μένανδρον. ̓Αβραμιαῖοσ. ὁ ἀπόγονος τοῦ ̓Αβραὰμ η γιγαντιαῖος ἱεροπρεπής. ̔Αβραβαίνων. θρυπτόμενος· κολακευόμενος. ἐκεῖνος οντως ἁβραβαίνων ἐδόκει εχων τὰς ὀφρῦς ὑπερῃρμένας ανω. ̔Αβραῖσ. ἁπαλαῖς· τρυφεραῖς. Αἰλιανός· ἐπὶ κλίναις μάλα ἁβραῖς καὶ στρωμναῖς υφει τινὶ ὑπερηφάνῳ κεκοσμημέναις ἐπιθέντας. alpha.10 ̓Αβρέασ. ονομα κύριον. ̓Αβρετάνη χώρα ἡ